Jumbo-Visma wilde in het weekend niets kwijt over de clash en houdt in de aanloop naar de zesde wedstrijd (zaterdag in Hoorn) de lippen ook op elkaar. ‘Er is genoeg over gezegd en geschreven. Wij gaan verder niet meer in op de kwestie en richten ons op de volgende marathon’. Einde bericht van teambaas Peter de Vries. Wat hem betreft kan de discussie worden gesloten. Het lijkt in meer geledingen de te varen koers.
“Kom op, laten we het niet groter maken dan het is.” Ron Neymann, ploegleider van Okay-KPMS, ziet geen reden het incident van twee dagen geleden tot in den treure te analyseren. Stoltenborgs slaande beweging naar Bart Hoolwerf is niet goed te praten, maar in het vuur van de strijd kreeg de emotie de overhand en dat had niet mogen gebeuren. Wat hem betreft zand erover en hopen dat de tuchtcommissie mild reageert op het handgemeen. “Want Mats heeft nog nooit iets soortgelijks uitgehaald, daarom mag men best een hand boven zijn hoofd houden bij het bepalen van de straf.”
Neymann pikt liever een positief aspect uit de race van zaterdag dan het geruzie op het ijs er verder uit te lichten. “De marathonploeg van Jumbo-Visma reed met slechts drie man, als gevolg van de tweede gele kaart die Harm Visser een schorsing kostte. Ook Casper de Gier ontbrak wegens aanhoudende hoofdpijn die hij had overgehouden aan een val eerder. Toch heb ik geen seconde waargenomen dat de langebaanjongens van Jumbo-Visma die meereden – Kars Jansman, Beau Snellink en Chris Huizinga – hebben samengewerkt met het marathontrio. Zo volgden ze de ongeschreven regels, terwijl ze er ook voor hadden kunnen kiezen om met die meerderheid Reggeborgh even aan te pakken. Dat vind ik mooi.”
In het kamp van Bouwselect/ Bouwpartners noemt trainer-ploegleider Piet Hijlkema de twist tussen ‘geel en groen’ (Jumbo-Visma en Reggeborgh, red.) een affaire waarmee zijn formatie niets van doen heeft. De Fries wijst er wel op dat met name de topteams er verantwoordelijk voor zijn dat het spel van de marathon eerlijk wordt gespeeld. “Het gaat op het scherp van de snede tussen alle rijders die zich kansrijk wanen, en dat zijn er veel. Ondertussen moeten we er gezamenlijk voor waken dat er geen grenzen worden overschreden. Soms denk ik: er moeten zeker eerst ongelukken gebeuren voordat de strijd in de finales weer wat normaler zal verlopen.”
Hij is het eens met de kritiek van Stoltenborg, die zich zaterdag ergerde aan het feit dat de scheidsrechters niet tegen het volgens hem geniepige optreden van de Reggeborgh-boys optrad. “Mij pakken ze aan, maar wat de anderen doen, zien ze niet”, oordeelde de rijder van Jumbo-Visma. “Er wordt heel veel niet geconstateerd", oordeelt Hijlkema. "Dat is niet zo vreemd hoor. Je zou veel meer vrijwilligers moeten hebben die als jurylid kunnen fungeren, en ook een groter aantal camera’s zou welkom zijn, omdat het in de huidige situatie simpelweg onmogelijk is alle overtredingen gedurende een marathon te registreren.”
Zowel Neymann als Hijlkema vraagt zich af of de controverse van het voorbije weekend een voedingsbodem zal zijn voor een heuse vete. “Ik heb geen idee, het is moeilijk in te schatten. Ik zeg vooral: schoenmaker blijf bij je leest. Wij willen winnen, maar wel recht door zee en houden ons afzijdig van wat er tussen Jumbo-Visma en Reggeborgh is gebeurd”, benadrukt Hijlkema. “Weet je, Bart had zaterdag ook kunnen zeggen tegen Mats: ‘Jij wilt rondgaan? Goed, dan ga ik mee en vechten we samen uit wie er wint’. Tegelijkertijd snap ik dat Reggeborgh voor wat anders opteert, aansturen op een massasprint wat een veiligere route naar de zege is.”
Neymann: “De komende wedstrijden zullen uitwijzen of we te maken krijgen met een vete zoals die er destijds is geweest tussen Gary Hekman en Jillert Anema.” Op die slotzin reageert Anema quasi-verbaasd. “Vete? Zo heb ik dat nooit ervaren, ik stond er heel anders in. Ik wilde en wil altijd winnen. Punt. Ik heb verschillende scheldpartijen naar mijn hoofd gekregen, maar toch heb ik niet het idee dat Gary een verkeerde man is.”
Anema, chef van de troepen van Royal A-ware, betitelt Stoltenborgs reactie na de wedstrijd als ‘heel oprecht’. “Daar was niets mis mee. Zijn gevoel zat er feilloos in verpakt. Of hij uit de tent werd gelokt? Zo wil ik het niet noemen, omdat dergelijk kliergedrag niet thuishoort in de sport. Ik weet niet of er sprake van was in dit geval. Als ze herhaaldelijk tegen zijn schaatsen rijden en hem bewust de pas afsnijden, zoals hij aangaf, is dat kliergedrag. Dat moet je niet doen.”
Het stoort de Fries eerder dat het team van Roy Boeve niet meer verantwoordelijkheid pakt in de marathons. “Als je de beste ploeg hebt, ben je verplicht te zorgen dat er ook spektakel wordt geboden. Niemand heeft er iets aan wanneer er op een bepaald moment niemand meer kijkt naar de wedstrijden omdat steeds dezelfde ploeg wint.” Anema reageert fel op de vergelijking tussen Reggeborgh en zijn succesformule waarin sprinter Arjan Stroetinga een prominente rol vertolkte.
“Wij hebben nooit de koers doodgereden om er een sprint van te maken. Nóóit. Ook Stroetinga moest bij ons werken. Ik heb de jaren meegemaakt waarin de ploeg van Jan-Maarten Heideman puur reed voor de premies die het team zou krijgen als Heideman won. Elke wedstrijd werd hij naar de finish gereden, het was verschrikkelijk. Toen nam ik me voor: dat nooit. Marathonschaatsen is de beuk erin gooien.”
Hij zou Reggeborgh graag met effectievere wapens willen bestrijden. Door het vertrek van onder anderen Jorrit Bergsma en Victor Ramler ontbeert Royal A-ware de noodzakelijke vuurkracht. “We hebben eigenlijk de hulp nodig van anderen, maar veel ploegleiders snappen dat niet. Je dient eerst het bordje van de sterkste leeg te eten. Daar moet je samen voor zorgen als je niet de sprinter in je team hebt die in de sprint ook kan winnen. Zodra iedereen dat snapt en weet wie de beste is, krijgen alle anderen ook de kans om met de winst aan de haal te gaan. Helaas zijn veel andere ploegleiders bezig zijn met andere zaken in de wedstrijd…”
Tot slot Roy Boeve, de coach van Reggeborgh dat de laatste drie marathons heeft gewonnen met drie verschillende mensen (Bart Hoolwerf, Evert Hoolwerf en Gary Hekman): men mag van alles vinden. “Als er maar niet wordt beweerd dat we hetzelfde zijn als de rest, want dat is niet waar. We zijn de hele zomer hard bezig geweest om in de winter goed te zijn, wat betekent dat we zoveel mogelijk willen winnen. De eerste twee wedstrijden van het seizoen zijn we naar huis gereden, daarna heb ik enkele tactische omzettingen gedaan die effect hebben gehad. Je zou kunnen concluderen dat we nu goed in de smiezen hebben wat we tijdens de race moeten doen. Ik hoorde mensen rond de baan in Haarlem zeggen dat ‘die Boeve eruit moet’. Nou, dat beschouw ik als een compliment. Doe ik als coach iets goed.”
“Wat er zaterdagavond is voorgevallen, is voor mij niet zo belangrijk. Ik meen oprecht dat het minder leuk is voor de marathon wanneer Mats Stoltenborg dadelijk een paar weken ontbreekt vanwege een schorsing. Ik snap zijn frustratie en die van zijn team, maar als hij het over zuigen heeft of zich genaaid voelt door mijn schaatsers, geloof ik dat hij dingen ziet die er niet zijn. Er is echt geen sprake van een complot tegen hem. Noem mij de naam van een schaatser die nog nooit iets heeft gedaan in een marathon dat niet is geoorloofd. Die zijn er niet. Onmogelijk. Laat staan dat er een vete zal ontstaan, daar zijn we helemaal niet mee bezig. Bloed onder de nagels vandaan halen? Het is toch niet aan Mats voorbehouden om tijdens de marathon zomaar weg te rijden en een ronde voorsprong te nemen. Natuurlijk rijden we achter hem aan wanneer hij ontsnapt. Dat is een onderdeel van de sport.”
