En zo kon Gelling, een knaap uit Noord-Oost-Groningen, heel tevreden en opgelucht na afloop poseren met Esther Kiel (nummer 1 bij de vrouwen) en hun Sjoerd Huisman Bokaal, het karakteristieke beeld van de in 2013 overleden local hero dat elk jaar aan de winnaar en winnares wordt overhandigd door Sjoerds zus Mariska Huisman. Coach Arjan Samplonius stond erbij, keer ernaar en…. deelde zowaar een compliment uit, wél voorafgegaan door een kritische inleiding. “In de koers word je geacht de dingen goed te doen. Dat heeft bij Daan wel een paar wedstrijden gekost voordat hij dat doorhad. Ook vandaag zaten er nog wat haken en ogen aan, maar in de finale maakte hij geen fout. Dat was mooi om te zien. Maar zonder Sjoerd zou hij nooit hebben gewonnen”, oordeelde hij streng.
“Daar zit wat in”, reageerde Gelling eerlijk, terwijl hij direct de film van de eindfase terugdraaide. Daarin speelde zijn ploegmaat Sjoerd den Hertog inderdaad een cruciale rol. Zijn aanwezigheid in de kopgroep van dertien – met sprintkanonnen als Bart Swings, Evert Hoolwerf en klassementsleider Harm Visser - zorgde voor een numerieke meerderheid. Samplonius opnieuw: “Als Sjoerd niet was overgestoken vanuit het peloton, zou Daan alleen hebben gezeten en zou hij het hebben moeten opnemen tegen die grote sprinters. In de overtalsituatie die nu ontstond, kon er worden gespeeld.” Gelling knikte instemmend. “Ik wist wat ik moest doen: aanvallen, en dat heb ik gedaan. Zo kwam ik voorop met Kars Jansman. Onze samenwerking was prima, tot twee ronden voor het einde. Vanaf dat moment ben ik er vol voor gegaan. Tja, en dan zie je dat je kunt winnen…”
Ook Den Hertog deed zijn zegje na de eerste hoofdprijs van deze winter voor mannen in de hemelsblauwe pakken. “Ik vond het al lang duren. Ja, Jillert ook wel, dat merkte je ook aan hem, al ken ik hem al wat langer en doet het me wat minder. Ids (Bouma, red) en Daan zullen het de afgelopen weken vast wat minder gezellig hebben gevonden. Maar het is lekker voor de hele ploeg dat we er nu een op zak hebben.”
Soortgelijke reacties waren ook op te tekenen in de kringen van de vrouwenformatie BDM-BTZ die de 26-jarige Esther Kiel eerder op de avond in de armen kon sluiten. Net als Gelling toonde ze zich tactisch en fysiek van haar beste kant, toen ze met vier andere rijdsters om de podiumplaatsen mocht knokken. Ze liet zich deze kans niet ontnemen, en nam via een vlijmscherpe sprint keurig revanche voor het tegenvallende resultaat van een week geleden in Haarlem (vijfde plaats). Ineke Dedden zette haar daar perfect af voor de massasprint, maar om een of andere reden kwam er weinig van terecht.
“We hebben het er dinsdag na de training nog over gehad. Alle meiden hadden de beelden van de finale bekeken en aan de hand daarvan probeerden we het een en ander te analyseren. Het was alleen niet zo eenvoudig te bepalen wat we in de sprint verkeerd liep”, vertelde teammanager Eelco Kooistra. “Esther heeft doorgaans een goed eindschot. Daarom baalde iedereen er zo van dat het niet tot het gewenste resultaat leidde. Hopelijk zou Esther binnenkort een nieuwe kans krijgen”, aldus Kooistra, bij wie er een lach op zijn gezicht verscheen. “Niet wetend dat het zo snel zou gebeuren, haha!”
Kiel luisterde glunderend mee. “Heerlijk dat ik het zo vlug heb kunnen rechtzetten. Over de sprint van vorige week hebben we het niet meer, daar is lang genoeg over gesproken. Ik heb ervan geleerd en onmiddellijk geprofiteerd door het af te maken. Wat we vanavond hebben laten zien, is echt een teamprestatie waar we trots op mogen zijn”, verklaarde ze. Daar zat zeker een kern van waarheid in. In de fase dat vier van de vijf vrouwen (Laura Lorenzato zou later aansluiten) onderweg waren om een ronde voorsprong te pakken, leek het erop dat ze de oversteek niet konden bewerkstelligen.
Daarop liet Ineke Dedden zich uitzakken om als extra gangmaakster te fungeren. Die hulp gaf uiteindelijk de doorslag, waarna het vijfkoppige gezelschap het onder elkaar uitvocht. Kiel bleef Arianna Pruisscher, Femke Mossinkhoff, Loesanne van der Geest en Lorenzato simpel voor. Kiels teamgenotes waren allemaal voor in de uitslag te vinden: Elsemieke van Maaren werd achtste, Merel Bosma zat achter haar (negende) en Dedden kwam als dertiende over de streep.
“Als we nu nog een keer een volledige ploeg van Albert Heijn Zaanlander verslaan, wat mij betreft bij voorkeur op 1 januari (de vaste datum voor het NK Marathon, red.), is voor mij het kunstijsseizoen geslaagd”, bekende Kooistra. “Nou ja”, zo herstelde hij zich, “het liefst win ik nog meer wedstrijden de komende tijd.”
De uitslagen van de marathons in Hoorn staan hier.
