'Mijn hart is gebroken. Na zeven ongelooflijke jaren is mijn Japanse reis ten einde. Ik ben trots op alle medailles die we hebben gewonnen en het vele werk dat is verricht'. Met die woorden maakt de Noord-Hollander kenbaar op de sociale kanalen dat wat hij al maanden voelde aankomen, definitief is.
Vrijdag heeft hij een email ontvangen waarin hem is verteld dat hij de 'excellent coach award' van de bond heeft gewonnen, een dag later komt er een elektronisch briefje achteraan met de mededeling dat zijn verbintenis niet meer zal worden verlengd. De redenen die eraan ten grondslag liggen, ontbreken. De Nederlander heeft overigens in een eerder stadium reeds voor zichzelf besloten niet terug te keren naar Japan, ongeacht of er een nieuw aanbod zou komen.
De Wit somt in zijn bericht op Instagram vervolgens de behaalde resultaten op, die niet misselijk zijn: drie gouden medailles op de Winterspelen, vier keer zilver en twee bronzen plakken. Verder verbeterden zijn schaatsers twee keer een wereldrecord, werden er twaalf medailles gewonnen op verschillende WK's Afstanden (2 goud, 5 zilver en 5 brons), zijn er wereldtitels allround (1) en op de sprint veroverd (2), en 147 podiumplaatsen in de World Cup, waarvan 57 overwinningen.
Deze staat van dienst heeft vooralsnog niet geleid tot uitzicht op nieuw werk in het schaatsen. Tijdens de Winterspelen in Beijing liet De Wit - die een groot deel van het evenement doorbracht in een Chinees 'coronahotel' nadat hij positief had getest - bij herhaling weten dat zijn langste tijd bij de Aziatische bond erop zat. Na de WK Sprint en Allround in Hamar (Miho Takagi werd tweede in het allroundtoernooi, achter Irene Schouten) nam hij 's avonds in de hotellobby reeds afscheid van een aantal rijders. "Een deel van de ploeg gaat nog door naar de World Cup Finale in Heerenveen. De anderen vliegen terug naar Japan; die zal ik waarschijnlijk niet meer zien", was de verklaring van De Wit, die toen met zijn groep het glas hief op de behaalde resultaten van de voorbije periode.
