Op de tweede dag van het WK Junioren Shorttrack in het Poolse Gdańsk stonden twee Nederlandse mannen in de finale van de 500 meter. Vijf rijders streden om het eremetaal. Jenning de Boo had startpositie één en Daan Kos stond in de startblokken vanaf plek vier. De Boo ging er meteen als raket vandoor en wist de race van kop af aan te winnen. Landgenoot Daan Kos reed in zijn tweede finalerace van zaterdag net naast het podium en werd vierde.
De 18-jarige De Boo kon zijn overwinning vlak na afloop van de wedstrijden nog amper geloven. “Het is nog niet helemaal ingedaald, maar ik ben ongelofelijk blij met deze titel. Voordat ik hiernaartoe ging had ik samen met mijn trainer Dave Versteeg een prestatiedoel opgesteld. Ik wilde minimaal twee A-finales rijden. Op de 1500 meter heb ik de B-finale gewonnen, maar ik baalde vanwege het missen van de eindstrijd om de medailles. Hierdoor was ik extra gebrand op de 500 meter en wilde ik op deze afstand revanche nemen.
De kersverse wereldkampioen biecht eerlijk op hoe gespannen hij was. “Ik was ontzettend zenuwachtig. Dat maakt zo’n toernooi ook intensiever. Door alle spanning werd ik voor de wekker wakker. In de heatbox voelde ik mijn hartslag in mijn keel en was ik alle mogelijke scenario’s aan het afgaan in mijn hoofd. Op het moment dat ik op het ijs stond en mijn beschermers afdeed ontstond er een bepaalde leegte. Het besef dat ik moest gaan en er niets meer aan kon doen. Dat was een enorm contrast. Na de race viel er een enorme druk van mijn schouders.”
De prijsuitreiking verklapte dat het voor de Groninger een primeur was om op het hoogste internationale schavot te staan. Halverwege het volkslied werd hem getipt om zijn muts af te doen. De Boo lachend: “Ja, ik was het helemaal vergeten en na het volkslied moest ik die blijkbaar weer opzetten en dat wist ik ook niet. Toen Xandra Velzeboer twee jaar geleden wereldkampioene werd bij de junioren dacht ik: 'Als mij dat ooit toch eens zou lukken, dat zou ik echt supervet vinden! ' Op dezelfde afstand is dit nu gelukt, dus daar ben ik erg trots op. Zij heeft mij geïnspireerd. Vaak zijn het de Koreanen die titels winnen, dus toen Xandra dat deed, besefte ik: het is mogelijk. Ik wist dat het erin zat, maar het moet er dan ook uitkomen en goed gaan. Bij shorttrack weet je het nooit.”
Ondanks de feestvreugde staat De Boo ook stil bij de realiteit buiten het Hala Olivia ijsstadion. De oorlog in buurland Oekraïne 800 kilometer verderop. “Ik krijg natuurlijk ook het nieuws mee. De eerste nacht dat we hier sliepen, was er een enorme knal met vuur naast ons hotel. Wij dachten: Sh*t wat is dit?! Achteraf bleek het mee te vallen. Waarschijnlijk een olielek of iets dergelijks. Mijn kamer- en teamgenoot Bas (van der Valk red.) en ik werden wakker en keken meteen uit het raam en dachten: ‘Ohnee!’ Het spookt dan toch door je hoofd. Als sporter vind ik het jammer dat de Russen, Belarussen, Chinezen en Japanners er niet zijn. Ik weet niet wat de reden van de laatste twee genoemde landen zijn. Die rijden altijd goed op dit soort wedstrijden, dus daar leer je veel van. Ik snap uiteraard de verschrikkelijke situatie rondom Oekraïne en probeer dan ook extra stil te staan en te genieten van deze titel. Ik wil mijn ouders bedanken, mijn trainer Dave Versteeg die mij hierin hebben ondersteund en mijn team. Deze overwinning draag ik op aan hen.”
De derde startplek op de 500 meter werd ingevuld door Bas van der Valk, net als De Boo ook shorttracker van Wadro KTT Noord. Hij kwam vrijdag slechts één duizendste van een seconde tekort voor een plek in de kwarfinales op de 500 meter. Hierdoor reed hij zaterdag in de ochtend de ranking finals, waar hij als tweede eindigde.
Velzeboer wint brons op 500 meter
De 18-jarige Michelle Velzeboer mocht bij de vrouwen rijden voor het eremetaal op de 500 meter. In 2020 ging haar twee jaar oudere zus, Xandra, haar op de WK Junioren in het Italiaanse Bormio op deze afstand voor. Zij werd daar wereldkampioene. Dit moet de jongste Velzeboer moraal hebben gegeven bij het aantreden van de finalerace.
Na een eerste valse start en een valpartij aan het begin van de bocht bij startpoging twee, was het driemaal scheepsrecht en kon de strijd om het eremetaal beginnen. Michelle Velzeboer lag meteen vanaf het begin op positie drie in een rit van vijf rijders. Het was stuivertje wisselen bij de twee Canadese vrouwen die plek één en twee opeisten. Velzeboer werd op de hielen gezeten door de Koreanen Yubin Choi en Gilli Kim, de wereldkampioene op de 1500 meter. De Culemborgse hield de deur goed dicht, waardoor ze naar het brons reed. De Canadezen Florence Brunelle en Ann-Sophie Bachand verzekerden zich van het goud en zilver.
Nederland had slechts twee startplekken op de 500 meter bij de vrouwen. Angel Daleman, die eerder op de dag spectaculair zilver had veroverd op de 1500 meter, moest op de 500 meter genoegen nemen met de B-finale. Ze startte meteen naar positie twee, achter de Canadese Ayisha Miao Qi. Gedurende de viereneenhalve ronde bleef de volgorde onveranderd, waardoor de 14-jarige Leiderdorpse als tweede over de finish kwam en daarmee de zevende plek opeiste op de 500 meter.
Zaterdag werd de dag afgesloten met de halve finales van de relays. Bij de vrouwen plaatsten Angel Daleman, Zoë Deltrap, Diede van Oorschot en Michelle Velzeboer zich probleemloos voor de finale op zondag. Ze werden tweede achter Canada. Bij de mannen stonden Jenning de Boo, Daan Kos, Bas van der Valk en Idse van Benthum aan de start. De mannen kwamen ten val. Ze wisten nog sterk terug te komen, maar kwamen slechts tweetienden van een seconde tekort voor een plaats in de eindstrijd om de medailles.Meer informatie over de WK junioren shorttrack vind je hier
Alle live uitslagen zijn hier te vinden
