De reden voor de matte vertoning bij de vrouwen liet en laat zich raden. Team Zaanlander, met het trio Marijke Groenewoud, Maaike Verweij en de eerdergenoemde Dul, is simpelweg te goed voor de rest. Niet dat de concurrentie - die woensdagavond met name kwam van A6.nl, BDM-BTZ en Beau Wagemaker – geen lef heeft om te proberen de heerschappij te doorbreken; de drie van Jillert Anema zijn gewoon te gretig, te gedreven en te eergevoelig om anderen aan de haal te laten gaan met de hoofdprijzen. Er worden geen cadeautjes gegeven. Of toch: alleen in eigen kring.
Dul mocht deze keer juichen van Groenewoud. Zo was in een oogwenk besloten toen het duo in de slotfase voorop was gekomen met de Italiaanse huurlinge van A6.nl, Laura Lorenzato. “Eigenlijk hadden we van tevoren afgsproken dat Marijke de sprint zou aantrekken voor mij. De situatie veranderde echter nadat we uit de kopgroep waren weggereden. Marijke maakte het niets uit. Die zei gewoon: ‘Nou, dan rijd ik ons groepje wel naar huis en kun jij winnen’. Zo is het ook gegaan. Lorenzato wilde natuurlijk geen kopwerk meer doen, en ik hoefde niet van Marijke. Lekker hoor, om zo eens te winnen”, vertelde Dul, die afgelopen winter op het ijs de Trachitol Vierdaagse won, “Het zou mooi zijn als ik deze Vierdaagse ook op mijn naam zou kunnen schrijven.”
Ze heeft er een voorschot op kunnen nemen, al ligt het voor de hand dat Groenewoud net zo goed haar zinnen heeft gezet op de eerste meerdaagse in skeelerland. “Er zijn nog andere ploegen ook hoor”, meende de blondine. “Die andere meiden kunnen best een aardig stukje skaten. Dit is niet zomaar beslist.” “Ja, ik hoorde dat er de komende dagen meer deelneemsters aan de start staan, dus ook completere teams”, voegde Dul eraan toe.
Dat ze het vuur in de resterende drie dagen aan de schenen wordt gelegd; het zou de Vierdaagse goed doen. De Nederlandse mannen - en daar bestaat het peloton bijna voor de volle honderd procent uit - hebben in elk geval in de onweerstaanbare Bart Swings een prachtig prooidier dat zich graag laat opjagen. Hij zou eerst een of twee etappes van de Vierdaagse aanschuiven, maar zijn Belgische coach Jelle Spruyt streek over zijn hart en vond het prima dat hij overal acte de présence zou geven.
Met de krachtige spurtzege in de hoofdstraat van Heerde trapte de Vlaming ijzersterk af, eigenlijk niet eens verwonderlijk gezien de strafexpeditie die hij afgelopen weekend hield op vakantie-eiland Madeira. Waar alle toprijders uit de verschillende landen tijdens de marathon de indruk wekten door een strook appelstroop te ploegen, danste de mass start-held van Beijing als een vlinder over de boulevard in Funchal, zich niets aantrekkend van de af te leggen afstand noch van de jachtgeweren die de opponenten graag op hun schouder zouden hebben gelegd.
Op Nederlandse bodem kon Swings zich niet losrukken uit de groep die amper een uur nodig had voor de wedstrijd. De sprinttreintjes van Team Jumbo-Visma en Team Reggeborgh mochten nog zo geolied draaien, de Leuvenaar slalomde als een acrobaat langs iedereen naar pole-positie. "We zaten wel strak in zijn wiel", constateerde Ariëns, de nummer drie in de uitslag. "Maar ook niet meer dan dat." "Donderdag een nieuw kans. Bart is sterk. Momenteel te sterk, voor ons allemaal", besloot Bart Hoolwerf, die op stek twee was blijven steken.
