Het was een uitvoering van twee minuten en 48 seconden die de zoon van een Russische vader en Oekraïense moeder zonder dralen omschreef met een woord van drie letters waarin de k en de t het begin en einde vormen. En begrijpelijk. Sporters zijn net normale mensen bij wie het ook lang niet altijd lukt zich onder alle omstandigheden beschaafd uit te drukken. De frustratie zat ontzettend diep, na het debacle dat zich reeds aankondigde in de aanvangsfase van het verplichte programma. Een element was nog goed gegaan, bij het tweede haperde de vrouwelijke helft van het duo al enigszins, en toen het op de drievoudige Rittberger aankwam, waren de rapen gaar.
Tsiba, een reus van een kerel vergeleken bij zijn ruim vier jaar jongere vriendin, gooide Danilova van zich af zoals hij dat gewend is op de training honderden keren per week te doen. In een flits zag hij vervolgens hoe de tiener uit Moskou op haar billen en met haar benen in spreidstand naar de boarding gleed. Lag het aan de worp? Had Daria schuld? Het bleek dat laatste te zijn. “Ik was er niet helemaal bij”, sprak ze op zachte toon. “Michel gooide me goed, maar ik dacht aan andere dingen dan de landing…”
Dat was het breekpunt in de kür, waarvoor de jury nog geen 37 punten overhad. De drie favoriete Russische duo's scoorden meer dan het dubbele aantal. “Dit soort dingen gebeurt vaker. Alleen weten we ons dan nog uit de benarde situatie te redden door de draad op te pakken en het volgende element goed te doen”, ging Tsiba verder. “Daria landde op de binnenkant van haar ijzer en klapte door. Daarna ontstond een sneeuwbaleffect waarbij álles fout ging, met name bij de dodenspiraal.”
Oh ironie, zo’n begrip uit de sport waar een negatieve lading aan kleeft, de dodenspiraal. ‘Een figuur bij het kunstschaatsen, waarbij de mannelijke schaatspartner snel om zijn as wentelt, terwijl hij de vrouwelijke partner aan de hand vasthoudt en horizontaal en met de rug naar het ijs om hem heen laat draaien’, luidt de omschrijving in een verklarend woordenboek op internet. “Onze handen waren nog nat van Daria’s val en zo misten we de noodzakelijk grip voor dit element, Het begon echter bij mij: ik kon geen vaart maken, haar hand gleed uit de mijne en een seconde later lagen we beiden op het ijs. Het mag niet gebeuren, maar het gebeurde wel.”
Kansen verkeken. Einde EK. Een gigantische domper voor het stel, dat aan de vooravond hardop durfde te dromen van een topklassering, of in elk geval, in het bovenste deel van het 22 koppels tellende veld. Een vlugge reconstructie van een klein jaar (te beginnen bij de afloop van de WK) maakte veel duidelijk. Trots op die mijlpaal om als eerste Hollands paar ooit op de mondiale bühne present te zijn geweest, maar met een kater naar huis (22e na de korte kür en uitgeschakeld). Dan vol overtuiging zich met z'n tweeën in de wedloop gestort naar de drie nog beschikbare ticktets voor de Winterspelen. Bij het uitdelen ervan, na de Nebelhorn Trophy in september 2021, vervloog ook die droom door onnodige fouten in de uitvoering. En nu, op woensdag 12 januari 2022, was de uitkomst minstens zo zuur.
“Misschien is het iets om over na te denken waarom we opnieuw niet hetgeen hebben geleverd op een groot toernooi, waartoe we op de trainingen meestal in staat zijn? Hier ga je wel van achter je oren krabben”, moest Tsiba toegeven. “We zouden eens kunnen aankloppen bij de KNSB voor een mental coach. Ik heb er eerder om gevraagd, maar er is tot op heden nog niets mee gedaan. Elke atleet in het kunstrijden maakt er volgens mij gebruik van. Wij niet. Nog niet, moet ik zeggen. Als we iemand zouden kunnen krijgen, moet het wel een persoon zijn die bereid is te komen kijken naar onze training."
"Kunstrijden is namelijk zo’n specifieke sport, snap je. Op dit vlak wordt het bij ons nog niet zo professioneel benaderd. We moeten alles zelf regelen, tot de medische verzorging toe. Kijk eens naar de Russen, daar staan er zes coaches langs de baan, twee doktoren, een mental coach. Ik wil het nu niet als excuus gebruiken. Toch vind dat ik elke atleet gebruik zou moeten kunnen maken van dit soort mensen. Want waarmee wij ons bezighouden, is koorddansen. Het luistert zo nauw in het kunstrijden…”
Tsiba pauzeerde, en Danilova keek omhoog naar haar grote, nog steeds strijdvaardige krijger. “Het zou leuk zijn als zo’n specialist zou meeluisteren, misschien meldt er iemand zich. Daar zouden we denk ik wel mee geholpen zijn in onze zoektocht om uiteindelijk bij de betere paren te behoren. Geloof me: dat zit er echt in, ook na deze beroerde avond. We houden moed."
De resultaten zijn hier te vinden na afloop van de wedstrijden.
