Alle afstandstitels, het nationaal allroundkampioenschap en een verpletterend baanrecord op de 1000 meter: de oogst van twee dagen rammen in Groningen ontlokte de 19-jarige hardrijder die niet gauw tevreden is over zijn sportieve kunsten zowaar de uitspraak dat er ‘deze keer niets valt te klagen’. "En ik geloof ook dat mijn vader wel trots is op mijn resultaten’’, dacht Wennemars hardop.
Hijzelf niet minder trouwens, want het was nogal een karwei geweest na alle grote, geslaagde optredens van de laatste maanden (Daikin NK Afstanden, World Cups junioren en het Olympisch kwalificatietoernooi) de aandacht weer te verleggen naar het nationale niveau voor jongens van zijn leeftijd. “Ik heb teruggedacht aan twee jaar geleden, toen TalentNED is opgericht en de schaatsers van dit team werd gezegd: ‘Jullie worden opgeleid tot allrounders, en het hoofddoel wordt de NK Allround voor junioren’.’’
“Vorig jaar kon het niet doorgaan vanwege Covid-19. Nadat bekend werd dat het deze keer wel mocht worden verreden, vond ik nog steeds wat moeilijk dit toernooi belangrijk te maken in mijn beleving, omdat het aan mijn persoonlijke doelen voorbijschoot. Op de NK Afstanden voor senioren liep het uitstekend, net als tijdens het OKT. Totdat ik me realiseerde dat de NK Junioren hetgeen was waarvoor we al twee jaar trainden met ons team. Zo kon ik me opladen en ben ik nu heel blij hoe de afloop is.”
Wennemars vrat zijn rivalen met huid en haar op. De tijd op de 1500 meter (1.47,92), waarmee hij bijna twee seconden sneller bleek dan de nummer twee, had hem doen schrikken. “Die ging bizar hard, iets dat ik totaal niet had verwacht. Ik zag de jongens voor me finishen en hun tijden waren degelijk. Daar baalde ik van, omdat ik juist op dit nummer nog wat extra afstand wilde nemen met het oog op de vijf kilometer die me absoluut geen tijdwinst zou opleveren. Stijn van de Bunt, ook uit mijn ploeg, reed 1.51 en dat was het moment voor me om te denken en nu volle bak, alles geven. Ik had in Tim Prins gelukkig een goede tegenstander. Het was erg zwaar, maar kijkend naar wat de inspanning me bracht, kan ik zeggen; zo heb je wel wat.”
Die race kreeg de voorkeur boven het ijzersterke baanrecord dat goed was voor de titel op de 1000 meter. Met 1.10,72 sneuvelde de oude toptijd van (destijds junior) Kjeld Nuis uit 2009. Anders gezegd: de jonge Dalfsenaar ontgroeit meer en meer het voorportaal dat toegang verleent tot de grote-mannendivisie.. “Ik verwacht ook dat ik na dit seizoen niet meer voor TalentNED uitkom, al wil ik er nu niet verder over speculeren. Het zal vast goed komen. Ik weet dat ik thuishoor in een van de commerciële ploegen. Alleen, ik ben er niet mee bezig zolang ik wedstrijden in deze categorie heb te rijden en daarnaast graag nog even wil genieten van mijn status als junior. Binnenkort mag ik naar de WK in Innsbruck, daar wil ik opnieuw snel schaatsen."
"Het lijkt me onzettend gaaf om daaraan mee te doen, al schijnen de omstandigheden op die buitenbaan per minuut te verschillen, als ik mijn vader moet geloven. Er valt kennelijk geen peil op te trekken, op de concurrentie evenmin, aangezien de meeste buitenlanders die er dan zijn niet van de partij waren in de World Cup. We zien het wel. Ik heb deze titels in de pocket, dat vind ik al heel prachtig”, besloot de grote belofte voor de toekomst die het gevecht om de titel op de mass start liet schieten. "D’r moet ook iemand anders iets kunnen winnen”, merkte hij lachend op. “Nee, ik vind die discipline soms wat te gevaarlijk worden. Bovendien had ik er een stevig weekend opzitten, met die 1000 meter als extraatje, buiten de vier afstanden van het kampioenschap.”
Kayo Vos zal het niet erg hebben gevonden: hij spurtte naar de gouden plak
De uitslagen staan hier
