Conclusie: aan de gevestigde orde van achter het ‘Rode Gordijn’ vandaan valt (nog) niet te tornen. Of ze nu luisteren naar de naam Kamila Valieva (Europees kampioene met 259.06 punten), Anna Shcherbakova (zilver, 237.42) of Alexandra Trusova (234.36, goed voor brons), ze moeten simpelweg al voor hun geboorte zijn voorzien van kunstschaatsjes om de eerste beginselen te leren. Maar niet alleen die ‘voorkennis’ hielp het ongenaakbare trio zaterdagavond in de Tondiraba IJs Arena; ook door de jarenlange dril-sessies van eindeloos trainen, oefenen en slijpen maakten ze in hun vrije programma het verschil met de concurrentes. Hendrickx moest voor dat stijlvolle geweld begrijpelijk buigen, en gezien de achterstand ook best diep. Zij kwam tot 207.97 punten.
“’t Was een mindere dag, zo eerlijk moet ik zijn. De blijdschap over de vierde plaats, wat nog steeds erg goed is, wordt een beetje teniet gedaan door de fouten”, verklaarde de 22-jarige rijdster die vrij vroeg in haar kür op het ijs tuimelde en daardoor zeker wist dat een tweede surprise (na de tweede plek op donderdag in korte kür) uitgesloten was. “Die kleine medaille van donderdag heb ik als overweldigend ervaren. Het voelde alsof ik daarna klaar was met de wedstrijd, terwijl we pas halverwege waren. Dat mag ik niet als excuus aanvoeren, want ik moet mijn hoofd erbij kunnen houden. Dat lukte niet vandaag. Ik was erg zenuwachtig, maar het waren bovendien heel andere, niet te controleren zenuwen waar ik last van had. Misschien wordt dat iets om te bespreken met mijn mental coach, zodra ik weer terug ben in België. Het moet me straks op de Winterspelen niet opbreken, hè.”
De stress van het moeten presteren had haar buikpijn bezorgd. Dat ongemak was mogelijk het gevolg van haar verstoorde nachtrust. “Ik voelde me vrijdag nog vermoeid van de korte kür en ging daarom al om 22.00 uur naar bed, niet weten dat er enorm veel herrie op de hotelgang was. Om elf uur schoot ik alweer wakker door al dat geluid. Ik probeerde door het kijkglaasje in de deur te zien wat er aan de hand was, maar dat lukte niet. In de tussentijd, zo hoorde ik van mijn broer Jorik, was hij al met alleen een onderbroek aan de gang op gegaan om de mensen kalm te krijgen. Al met al duurde het ruim een uur voordat de rust terugkeerde. Jammer genoeg moest hetzelfde gezelschap midden in de nacht naar het vliegveld: om half vier zat ik opnieuw overeind in bed. Na het indoen van mijn airpods vielen mijn ogen weer dicht.”
Verzachtende omstandigheden, zullen we de nachtelijke turbulentie noemen. Ze kunnen Hendrickx, die haar minste lange kür van het seizoen liet zien, best parten hebben gespeeld. Ze wilde er niet van weten. Wijzend naar de scores van de jury: “Jorik en ik wisten natuurlijk dat het vrije programma dat die Russinnen kunnen draaien, met al die viervoudige sprongen die ik niet in mijn repertoire heb, voor hoge waarderingen zouden kunnen zorgen. Mits foutenvrij.” Dat waren ze lang niet allemaal: zowel kampioene Valieva als de nummer drie Trusova schoof op hun kont over het ijs, laatstgenoemde zelfs tot twee keer toe. De slippertjes stonden desondanks een podiumstek niet in de weg.
Met achter haar de trots van Vlaanderen. “Vierde van Europa. Maar niet op de manier die we hadden gehoopt”, erkende trainer-broer Hendrickx. “Geeft niets, we kunnen trots zijn en tegelijkertijd realiseren we ons dat er nog wat finetunewerk wacht richting Beijing. We moeten meer met onszelf bezig blijven dan naar anderen te kijken. Loena vond ik vandaag wat afwezig en minder scherp. Dat moet beter. Gelukkig hebben we tweeënhalve week om de trainig op te pikken. Het komt wel goed. De domper die deze avond is geworden, blijft niet lang hangen bij Loena. Daar ben ik zeker van.”
De punten voor het vrije programma zijn hier te vinden
De einduitslag staat hier
