De aanloop naar de ploegenachtervolging verliep allesbehalve rustig. Roest twijfelde begin deze week openlijk of hij wel wilde deelnemen. Roest, die in Beijing de 5 en de 10 kilometer gaat rijden, was boos omdat hij niet was geselecteerd voor de 1500 meter. Hoewel hij zich op die afstand niet had geplaatst, had hij als nummer vier van die afstand bij het OKT verwacht de plek van Tijmen Snel in te gaan vullen. Roest stoorde zich ook aan de - in zijn ogen - gebrekkige communicatie vanuit de bond. Toch ging de 26-jarige schaatser van Jumbo-Visma van start. “Een paar dagen geleden wist ik nog niet dat er vandaag geen reserve zou zijn. Als er door mij geen ploegenachtervolging gereden kan worden, dan zadel ik m’n ploeggenoten met een probleem op. Dat wilde ik niet.”
Remy de Wit, technisch directeur bij de KNSB, belde deze week nog met Roest om de ergste kou uit de lucht te halen. “Ik hem uitgelegd dat ik niets meer kan veranderen aan de situatie. Maar ik heb hem ook verteld dat we gaan kijken of we het qua communicatie in de toekomst anders kunnen doen. Dat we over vier jaar misschien álle schaatsers gaan bellen over de keuzes die worden gemaakt na een OKT.” Voor Roest is het voorlopig klaar, al gaf de afgelopen week hem aardig wat stress. “Daarom was het wel fijn om vandaag weer een wedstrijd te rijden. Gewoon even hard schaatsen. Ik ben blij dat het gelukt is om een goede tijd neer te zetten."
Ook voor Marcel Bosker stond er behoorlijk wat druk op deze dag. Hij plaatste zich niet op eigen kracht voor de Olympische Spelen en werd uiteindelijk door bondscoach Jan Coopmans aangewezen om de ploegenachtervolging te rijden. “Ik had er na het OKT stiekem al een beetje rekening mee gehouden. We hebben namelijk een behoorlijk grote kans op goud op dit onderdeel. Veel mensen begrepen de keuze van de bondscoach daarom wel. Maar ik heb ook wat haatberichten gekregen. Ik zal ze hier niet herhalen, maar er zaten best heftige tussen. Dat is niet leuk en het slaat nergens op, maar het houdt je ergens ook wel weer scherp.”
Na de race was bij Bosker de ontlading dan ook goed zichtbaar. “Ik ben vooral blij met onze tijd. Je pakt hier de Europese titel, dat is niet niks hè.” Sven Kramer sloot zich bij die woorden aan. “Dit was een hele stabiele en vlakke rit. Toen we de tijd van Noorwegen zagen dachten we wel even: ‘Oeh, dat wordt pittig.’ Maar als je er dan een seconde onder duikt, is dat top. Met zo’n race kun je over vijf weken voor goud gaan.”
Kramer maakte zich niet zo druk om alle commotie die was ontstaan. "Gelukkig ben ik 35. Ik heb wel eens voor hetere vuren gestaan. En onze onderlinge verhoudingen zijn heel goed. We trainen al jarenlang iedere dag met elkaar. Natuurlijk ben je het niet altijd met elkaar eens, dat zou ook niet goed zijn. Dan wordt het te aardig. Ik begrijp de emotie, maar alle koppen staan dezelfde kant op. Eind deze maand vliegen we naar China en dan moeten we goud halen."
