Het is een stevige deceptie, na twee minuten en 38 seconden weer van het ijs te stappen in de wetenschap dat je een halt wordt toegeroepen door het oordeel van de jury. Met 52 of 54 punten ben je volgens stand-in-coach Thomas Kennes door naar de finale van zaterdag. Dat zegt hij wanneer er nog twintig rijdsters hun verplichte nummer moeten showen. Van Zundert kan het normaal gesproken dus shaken, met de schamele 48.92 punten die achter haar naam zijn vermeld. Die score sluit in de verste verte niet aan bij wat ze meestal bij elkaar schaatst sinds ze met haar zestien jaar tot de senioren behoort: zo’n 57 of 58 punten.
Kennes, zelf een oud-kunstrijder, krijgt gelijk. Het is na een ronde over en uit. Geen lekkere generale, denkend aan het olympisch avontuur dat zich aandient. De Etten-Leurse kan wel janken. Ze voegt in de Tondiraba Arena van Tallinn daad bij dat woord, een paar minuutjes na haar kür, terwijl ze met de schaatsen nog aan en in het oranje trainingsjack van TeamNL terugkijkt op de rit vol verplichte elementen. De meeste heeft ze naar eigen zeggen behoorlijk uitgevoerd, de Rittberger echter – eigenlijk de sprong die haar over het algemeen nauwelijks problemen bezorgt – is faliekant verkeerd gegaan. “Dit mis ik nooit, en nu wel”, stamelt ze, plotseling met een geknepen stemmetje, dat al snel de voorbode blijkt te zijn van een tranenbuitje. “Ik baal er ontzettend van. Dit was de dag waarop ik beter wilde presteren en dat is er niet uitgekomen. Mijn hoofd is ontploft op een belangrijk moment. Je hoofd erbij houden is best wel iets”, mompelt ze er achteraan. Al knipperend met haar ogen verjaagt ze de druppels die door haar mondkapje worden geabsorbeerd.
Maar wat ligt er nou aan ten grondslag dat het zo zorgvuldig ingestudeerde sprongenpatroon van dit meisje, de voorbije maanden door media steevast neergezet als een koelbloedige en vastberaden tiener, ineens hapert? Druk, dat is het eerste wat je denkt. Vorm? Onvoldoende concentratie? “Ik kan het niet verklaren. Druk is er altijd, en negen van de tien keer kan ik er prima mee omgaan. Vanmorgen klopte alles in de training, alle sprongen inbegrepen.” De Brabantse breekt opnieuw. “Ik ben niet altijd de Lindsay die zich overal onbevangen voordoet. Bij mij is er ook weleens stress en spanning, vooral omdat ik niemand wil teleurstellen. Dat is soms iets waar ik me zorgen om maak: dat ik de media en sponsors laat zitten…”Dat zijn zaken waar een kind – dat weliswaar in een hogesnelheidstrein de volwassenheid tegemoet rijdt – zich niet eens bewust van hoeft te zijn. “Het is een momentopname”, meent Kennes. “In deze sport kan het altijd verkeerd aflopen, of niet goed voelen. Als Lindsay tijdens de training honderd procent foutloos is in haar kür en daarbuiten, zou ik zeggen: dit komt als een heel grote verrassing. De afgelopen weken heeft ze het uitstekend gedaan. Misschien dat acht van de tien oefen-küren prima waren te noemen. Of zelfs negen. Dan nog zijn het er geen tien, hè.”
De Tilburger kan evenmin een waterdichte analyse oplepelen. “Ik wil geen excuses aandragen, mochten ze er zijn, We moeten het bij onszelf zoeken, kijken wat er beter moet in de aanloop naar de Spelen. Wanneer ‘Lins’ zegt dat het zwart in haar hoofd is geworden bij het begin van de kür, dan herken ik dat wel. Helaas”, erkent hij, kennelijk doelend op zijn eigen carrière. We moeten eerst samen praten, pas daarna valt er een zinnig antwoord te geven op wat er is gebeurd. Het is jammer dat het nu al voorbij is. Er komen namelijk niet zoveel wonderen voor op een kampioenschap. Iedereen is voorbereid, iedereen weet wat-ie moet doen.”
Spijtig dat uitgerekend Lindsay deze keer niet bij de les is geweest.
De uitslag van de korte kür is hier te vinden.
Meer info over de EK Kunstrijden staat hier.
