De sprinter van Team Jumbo-Visma, die op de eerste 500 meter van het toernooi de snelste tijd van het hele deelnemersveld had gereden, gleed op de 1000 meter in de binnenbocht onderuit bij een snelheid van zo’n 60 km/uur. In zijn val kon hij tegenstander Gijs Esders onmogelijk ontwijken, waarna beiden snoeihard in de stootkussens langs de baan vlogen. Met name Esders maakte een klapper van jewelste. Beide schaatsers bleven een paar tellen bewegingloos op het ijs liggen, maar konden op eigen kracht weer overeind komen.
Volgens de regels zou Esders – tijdens dit seizoen overgestapt van Team Reggeborgh naar de Friese gewestelijke selectie – zijn 1000 meter opnieuw mogen rijden. Na enige aarzeling en overleg met zijn trainers besloot hij daarvan af te zien. Hij achtte zich niet in staat om binnen de reglementaire dertig minuten klaar te zijn voor de herkansing.
N’tab wist niet precies wat er gebeurde bij de val. “Ik gleed weg met links, kon niet meer corrigeren en ging tegen het ijs. Ik pakte Gijs mee, hij kon zich niet meer redden. Het gebeurde uit het niks, zo verschrikkelijk balen. Ik voel me ook wel schuldig naar hem toe. Heel vervelend, hij wilde net als iedereen een goed NK rijden en ik ontneem hem nu die kans. We hebben geluk gehad, maar het blijft balen”, zei N’tab bij de NOS.
Hij noemde het missen van de Olympische Winterspelen eerder een nachtmerrie. “Wat dat betreft zet ik die lijn nu mooi door”, sprak hij lachend. “We moeten maar kijken wat de KNSB hiervan vindt voor de WK Sprint. Ik had me graag willen plaatsen voor die wedstrijd, voelde me goed in vorm. Er is een plek te vergeven voor de WK, die ik graag zou willen hebben. Hopelijk wil de bond een beetje meedenken met me, al zal dat ook moeten in het geval van anderen. Er zijn meer gegadigden.” Of hij zondag opnieuw zal starten, kon N’tab niet zeggen. “Eerst zien hoe ik me over een uurtje voel, na deze knal.”
Woorden van min of meer dezelfde strekking kwamen uit de mond van de ongelukkige Esders.Hij had het idee dat het hele ongeval met N'tab zich als een soort slow-motion film had voltrokken, op het moment dat de rijder van Jumbo hem raakte. " het enige dat ik nog weet is dat ik me probeerde te draaien in mijn val. Godzijdank lukte dat enigszins, misschien hielp het feit dat ik ooit met judo de bruine band heb behaald. Die techniek kwam van pas", vertelde hij. "Jammer dat mijn toernooi zo afloopt. Ik had me graag getoond."
