“D’r is echt niks veranderd hoor. Het enige leuke is dat ik mezelf olympische kampioene mag noemen. Maar die kunnen net zo moeilijk de slaap vatten. Ik heb mijn ogen weinig dicht gehad. Ben alleen wat langer blijven liggen vanochtend, totdat de anderen klaar waren om te ontbijten. Dat slaaptekort hoop ik later vanmiddag in te halen, dan ben ik in elk geval fit om naar Medal Plaza te gaan”, zegt Schouten zondag rond de middag lachend via de telefoon. Ze is net van het ijs gestapt, na een half uurtje ontspannen rondjes rijden, oftewel: ze bevindt zich alweer in de modus business as unsual. “We zijn niet klaar hè, er komen nog enkele afstanden. Daar liggen nieuwe kansen.”
Het zijn roerige uren geweest sinds ze zaterdag bijna letterlijk van het ijs werd geplukt, toen ze net zeker was van de gedroomde en gehoopte zege in de Ice Ribbon. “Echt, ik stond bij wijze van spreken nog uit te hijgen van de race, of er begonnen allerlei Chinezen tegen me aan te praten. Ik moest van alles, maar wat ze ook zeiden, het vloog m'n ene oor in en het ander direct weer uit. Het enige wat ik even wilde, was naar huis bellen. Dat lukte me, maar voor ik er erg in had nam de organisatie me mee voor een mini-huldigingsceremonie, de gesprekken met de media in de mixed zone en de dopingcontrole. Daarna moest ik van het een naar het ander, en kwam het er niet meer van om opnieuw contact te krijgen met thuis. Pas rond middernacht kreeg ik Dirkjan, mijn vriend, aan de lijn. Natuurlijk was hij trots. ‘Je flikt ’t gewoon, Ireen’, dat soort dingen zei hij. Het was geen lang gesprek. Hoefde ook niet, ’t ging me erom dat ik hem een moment zag en kon horen.”
Winnen op de Winterspelen, ze erkent dat het specialer is dan op welk ander evenement ook te zegevieren. “Ben je de beste tijdens een WK, dan ga je naar de Nederlandse pers en is het voorbij. Nu wilde iedereen iets van me en werd me nauwelijks tijd gegund om tot mezelf te komen. Wanneer dat eindelijk lukte? Vannacht, rond een uur of twaalf. Toen ben ik in ons appartement naar Jillert en Arjan gelopen, en heb ik met hun een kopje thee gedronken."
Haar ploegmaten van Team Zaanlander had ze zaterdagavond amper gezien of gesproken. “Die lagen al in bed. Jorrit (Bergsma, red.) heeft vandaag (zondag, red.) zijn vijf kilometer, Marijke (Groenewoud, red.) moet maandag aan de bak. Het lijkt allemaal leuk en gezellig, maar iedereen is met zijn eigen programma bezig. Ik vind dat oké, per slot van rekening moet ik donderdag zelf ook weer de vijf kilometer schaatsen. Dat zal gemakkelijker zijn dan zaterdag. Ik ben blij dat ik van alle stress ben verlost. Als ik eraan denk hoe ik me in de uren voor de wedstrijd voelde en nu, man, wat is dat een wereld van verschil. Heerlijk!”
Alle nieuws, programma, meeschrijflijsten en uitslagen van de Olympische Spelen vind je hier
