De Nederlandse ploegenachtervolging wist geen potten te breken. Reina Anema, Marijke Groenewoud en Irene Schouten werden slechts vierde. De reden was een gehavende ploeg. Irene Schouten was niet in vorm, Antoinette Rijpma – de Jong stond niet eens op de startlijst wegens ziekte en Joy Beune haakte op het laatste moment af, omdat ze niet fit was.
Al leek bondscoach Rintje Ritsma bij dat laatste zijn vraagtekens te zetten bij de NOS. “Daar had ik zelf mijn twijfels over, dan praat ik over het afzeggen van Joy. Ik vond dat zij een redelijk goede 1500 meter reed. Lastig als je je dan ziek afmeldt. Daar hadden wij een klein discussietje over. De dokter heeft ernaar gekeken en die neemt vervolgens de beslissing.”
Door de afwezigheid van zowel Rijpma – de Jong als Beune moest Anema ingezet worden. “Dan mis je de power die je in Stavanger wel had met Antoinette.” Twee ploegenachtervolgingen in Calgary, nul medailles. Veel schaatsers haken af op het onderdeel, ofwel wegens ziekte ofwel om zich te focussen op de individuele afstanden. “Je hebt met individuele trajecten en eilandjes te maken. En als dan ook nog mensen niet fit zijn, wordt het lastig. Misschien moeten we kijken naar het trainen met een vast team, daar kunnen we uiteindelijk beter mee scoren dan wanneer je individuen uit een ploeg trekt en daarmee gaat rijden.”
De Canadese daltons met Ivanie Blondin, Valerie Maltais en Isabelle Weidemann wonnen de ploegenachtervolging (2.54,57), met een ruime voorsprong op Japan (2.57,67) en de Verenigde Staten (2.57,95). Nederland eindigde uiteindelijk ruim zes seconden achter de winnaressen (3.00,50).
Rintje Ritsma leek een medestander te vinden in Beau Snellink. De schaatser van Jumbo-Visma was niet blij met het afzeggen van meerdere rijders tijdens zijn ploegenachtervolging op vrijdag. “Gisteren was het klote met de team pursuit. Het lukte niet hoe we hem wilden rijden. Jammer dat sommige mensen zich afmelden voor de ploegenachtervolging. Van Roest begrijp ik het nog, hij kwam naar Calgary om een wereldrecord te rijden. Maar we hebben er nog een paar lopen, ik ga geen namen noemen,” en daarmee lijkt Snellink onder meer Marcel Bosker te bedoelen, die zaterdag negende werd op de 5000 meter en vrijdag in de b-groep tiende op de 1500 meter.
“Ook Sander Eitrem, ook Peter Kongshaug rijden de 1500, 5000 én de ploegenachtervolging. Ik vind dat wij heel wat missen in aanloop naar het WK, in eigen land wil je op de ploegenachtervolging jezelf laten zien. Het is aan hun, maar dit vind ik ervan. Ik rijd hem graag en wil er beter in worden, ook met het duwen. Liefst had ik met een a-ploeg aan de start gestaan. Amerika en Canada reden enorm hard, maar er had sowieso een medaille in gezeten.”
“We hebben het geprobeerd, met twee gasten (Kars Jansman en Louis Hollaar, red.) die nog weinig ervaring hebben. Zij worden even voor de bus gegooid, terwijl de ervaren rijders het al een tijdje doen,” aldus een duidelijke Snellink na zijn zilveren vijf kilometer bij de NOS.
Matig optreden Nederlanders 500 meter
Geen tijd om te corrigeren en zeker op een hooglandbaan zijn fouten snel gemaakt op de kortste afstand. Zo ondervonden ook Merijn Scheperkamp, Dai Dai N’tab en Janno Botman.
Merijn Scheperkamp was bij de 500 meter de beste Nederlander op de zesde plaats. “Ik was niet goed weg, ondanks dat ik scherp aan de start stond. Voor mijn doen had ik toch een snelle opening. Maar de eerste pas was niet snel en dan loop ik gelijk achter de feiten aan met die Koreaan (zijn tegenstander Jun-Ho Kim, red.). Ik zit in de shooting range, heb het idee dat het podium haalbaar is,” aldus de bronzenmedaillewinnaar van de World Cup in Thialf.
“Ik baal hiervan. Jammer dat het nu niet lukt.” Ondanks zijn mindere race benaderde Scheperkamp zijn persoonlijk record, met 34,46 bleef hij er slechts één honderdste boven. Dus er lijkt rek in te zitten, de NOS probeerde de Nederlander een voorspelling voor volgende week te ontfutselen, als er weer op hoogte gereden wordt: “34,2 zou mooi zijn.”
Wie ook voor deze tijd zou tekenen, is Dai Dai N’tab. De start van de Nederlander was mager (9,78) en in het rondje wist hij het verschil niet goed te maken. 34,81 bracht hem op een teleurstellende zeventiende plaats. Tweemaal eindigde Janno Botman als zesde in het wereldbekercircuit op de 500 meter. In Calgary kwam hij niet in de buurt van deze notering. Met een tijd van 34,85 werd hij voorlaatste. Helaas leverde hem dat degradatie op naar de B-groep.
Omdat Kai Verbij en Stefan Westenbroek beiden de eerste twee World Cups gemist hadden, waren zij al veroordeeld tot het tweede niveau. Kai Verbij raakte geblesseerd op het World Cup Kwalificatietoernooi, waardoor hij zich niet kon plaatsen voor de wereldbekers. Door een aanwijsplek op de 1000 meter kon hij toch naar Canada. Voor de kortste afstand stond hij reserve, maar omdat Thomas Krol zich afgemeld had, mocht Verbij starten. Zijn gebrek aan wedstrijdritme leidde tot een tijd boven de 35 seconden (35,04). Stefan Westenbroek is nog herstellende van zijn teenbreuk. Met een aangepaste schoen reed hij naar 35,07 en daarmee eindigde hij een plekje onder Verbij als tiende.
