Het was niets nieuws. Toch bleef het wennen, of aftasten, sowieso een paar rondjes lang. Op de eerste ochtend van het zomerijs in Heerenveen ging het er voornamelijk heel gemoedelijk aan toe. Niet te veel schaatsvolk dat er rondreed, nauwelijks schreeuwende coaches langs de kant, en zeker nog geen loodzware trainingsoefeningen voor de teams van Jumbo-Visma, IKO en de opleidingsploeg van het gewest Friesland die van de eerste gelegenheid gebruikmaakten.
Joy Beune kon het waarderen dat ze zo ontspannen kon aftrappen. “Kjeld vroeg me vanmorgen als eerste: ‘Heb je er weer zin in?’ Ja, was mijn antwoord, ik heb er helemaal zin in. Later stond ik op het ijs dat binnen tien minuten al helemaal kapot was gereden – niet dat ’t uitmaakt, het is kwestie van gewoon doorgaan – uiteindelijk ging het prima. Toen er voor de tweede keer was gedweild, schaatste ik heerlijk. We deden wat intervalletjes, een verkapte duurtraining. Leuk om de ijstrainingen mee te beginnen”, vertelt de Twentse (23) die dit jaar van ploeg is veranderd (van Team Jumbo-Visma naar Team IKO).
Voor haar is er een periode van zes weken aangebroken waarin IKO de Heerenveense schaatstempel als vaste uitvalsbasis gebruikt. Dat gebeurt ook in oktober, wanneer de meeste topteams uitwijken naar Inzell. “Tijdens de gesprekken in mei over het programma werd me gezegd dat de gebruikelijke twee weken Inzell niet in het schema stonden. In eerste instantie begreep ik dat niet. Hoezo? Dat heb ik altijd zo gedaan. Wat later dacht ik: waarom hebben we dat in het verleden altijd zo gedaan? Ik zie er de meerwaarde niet van in om over twee maanden met heel Nederland die kant op te trekken, terwijl er in Thialf ijs ligt. Ik hoef nu niet twee keer tien uur in een auto te zitten. Bovendien ben ik wel bekend met de situatie: het hele ijs staat vol met Nederlanders en andere landen, en na vijf minuten trainen is de baan stuk. Om eerlijk te zijn: ik ben liever thuis, als ik daar kan trainen.”
Thomas Krol, de olympisch kampioen van Jumbo-Visma, vond het vooral prettig dat er weinig ‘verkeer’ rondreed tijdens de eerste sessie. “Het ijs van Thialf is erg fijn om op te schaatsen, hier kom je er het makkelijkst doorheen wanneer je een langere (zomer)periode geen ijzers onder hebt gehad”, oordeelt hij. “Ik heb altijd lekker veel grip op het ijs, wat ik vrijwel nergens anders heb. Eergisteren zat ik nog op de Mont Ventoux, die pakte ik mee als een soort toetje na een week fietsvakantie in Andorra. Dus eventjes aanpassen is het wel, met van die klimmersbenen.”
“Het is top dat we überhaupt weer ijs hebben in Thialf. Met dat gezever van ‘We moeten weer naar Inzell toe, omdat we niet in Heerenveen terecht kunnen’, kan ik niets. Inzell in de zomer is best leuk, qua omgeving en weer, maar ik vond vorig jaar (met name in oktober) het ijs in Duitsland beschamend slecht. Je kon er niet goed op trainen. Alleen op zondag, wanneer er wedstrijdjes waren, lieten ze het wat harder vriezer en kon je een normale race rijden. Op maandag tot en met donderdag was de ijskwaliteit echter weer schandalig, je kon beter in Deventer gaan trainen, zou ik bijna zeggen.”
