Als je gaat trainen in ijlere lucht en slapen op 2500 meter – zo luidt het devies van vrijwel iedere bewegingswetenschapper – dan kun je beter de eerste dagen rustig acclimatiseren. En dan is het vrij eenvoudig wat toeristische aspecten in een schema te schuiven dat weldra uit z’n voegen barst van sportactiviteiten. “We hebben het land een beetje ontdekt”, is de mededeling van Kay Schipper, ter introductie van zijn bijna drie kwartier durende stortvloed aan woorden over het net begonnen avontuur in wat onder skeelerfanatiekelingen bekend staat als paradijs op wielen.
Hij en zijn tweelingbroer zijn ingegaan op het verzoek van schaatskampioene Irene Schouten haar te vergezellen op een trip van drie weken naar Colombia, waar ze een deel van de (conditionele) basis wil leggen voor het seizoen op het ijs. In het kort gezegd: dat wordt eindeloos kilometers maken op skeelers en op de racefiets, waarbij het effect van actie en een verblijf op hoogte (aanmaak van extra rode bloedlichaampjes) als welkome bonus geldt. Schouten is de initiator van de onderneming: na jaren achtereen in Livigno (op de grens van Italië en Zwitserland) te hebben gebivakkeerd met Team Zaanlander wilde ze een nieuwe omgeving om de sleur te doorbreken. Die heeft ze nu, 9.170 kilometer vliegen verderop.
Als blondine met veel snelheid in de benen is ze een bezienswaardigheid, erkent Schipper, “maar geen mens kent haar hier. Schaatsen betekent weinig in dit deel van de wereld. Dat vergemakkelijkt haar tijd hier, want ze is in Medellin om ongestoord te kunnen trainen. Rick en ik ervaren wel dagelijks hoe bijzonder het is dat we met haar mogen optrekken. We kennen Irene al sinds onze jeugdjaren, ik denk dat we vanaf ons zevende jaar samen trainden en de wedstrijden afgingen. Ze is inmiddels een nationale held dankzij haar prestaties op de schaats, maar vergis je niet: als skeeleraar is ze ook wereldtop geweest. In 2012 behoorde ze tot de aflossingsploeg (met Elma de Vries en Manon Kamminga) die WK-goud pakte. Irene is niet zomaar een meisje dat tussen al die Colombianen rondrijdt…”
Omdat de Schippers vier jaar geleden al een trainingskamp hebben gehad in Colombia, kennen ze de weg van het regelen een beetje. Zo is meetrainen bij de topclub PAEN geen enkel probleem. “Meestal rijden we ’s avonds mee op de piste. Van de week deden we drie keer een vijf kilometer. Om aan te geven hoe de sport leeft: de tribunes die om de baan staan, waren toen lekker gevuld. Dat zegt veel over de populariteit. Nog wel een aardig feitje: in een straal van dertig kilometer kun je vijftien skeelerpistes vinden, de meeste zelfs met tribunes eromheen.”
Op een kilometer of twaalf van de stad is er een luxueus appartementencomplex betrokken. Daar zitten Schouten, haar man Dirkjan en oud-rijder en broer Simon ook. Laatstgenoemde heeft net voor vertrek uit Nederland besloten aan te sluiten voor een weekje vakantie. “Aangezien we de eerste dagen niet te veel wilden doen, zijn er enkele uitstapjes gemaakt. De Pablo Escobar Tour is een soort rondgang van een uur of vier door het leven van de welbekende drugskoning. Via een Engels sprekende gids is ons verteld hoe hij groot is geworden, hoe hij Medellin in zijn greep wist te houden en hoe de strijd is geweest tussen de overheid en de verschillende kartels. In Envigado (een stadsdeel van Medellin in het zuiden van de metropool, red.) waar we skeeleren, is Escobar groot geworden. Vroeger was dat de gevaarlijkste woonwijk op aarde; tegenwoordig is het een toeristische trekpleister. Dat stukje geschiedenis hebben we eveneens gezien.”
Voor Schouten is de reis een belangrijk tussenstation op weg naar de volgende schaatswinter. Schipper&Schipper trainen in Medellin om in topconditie te geraken, die ze graag zouden willen verzilveren op het WK in Argentinië (eind oktober). Of ze daarvoor in aanmerking komen, valt te bezien. Kwalificatie loopt namelijk formeel via het EK dat komend weekend begint, en daar ontbreken de twee. Om zich toch optimaal te prepareren op de mondiale strijd. doet het duo over twee weken mee aan een vier dagen durend toernooi . “Twee dagen wedstrijden op de piste en twee dagen op de weg een programma. Door onze schema’s die we hier volgen en hopelijk goede resultaten in die races hopen we dat we naar het WK worden uitgezonden”, aldus Kay. “Eerst maar eens goed en hard trainen.”
