Voor Ymke Jagersma (17) van Kunstschaatsvereniging Haarlem (KSVH), was het verhuizen naar Heerenveen een behoorlijke overgang. “Ik kom uit het drukke Amsterdam. Ik mis het nu al”, zegt ze lachend en met een knipoog. “Ik woon met andere topsporters in een seniorenflat vlak naast Thialf, waaronder drie andere meiden van het NTK. Dat is erg gezellig. Meestal gaan we in het weekend nog naar huis, maar in Amsterdam kan ik niet zoveel trainen en dat is waarom ik de stap naar Heerenveen heb gemaakt. Thialf is een prachtige ijsbaan. Ik vind het echt een eer om hier te mogen schaatsen.”
De vijfdejaars havo-scholiere is onlangs aan haar amandelen geopereerd en is daar nog herstellende van. Hierin wordt ze goed begeleid door bondscoach Savchenko en het gehele begeleidingsteam van het NTK. “Aljona stuurde mij dagelijks appjes om te vragen hoe het ging en om tips te geven. Dat motiveert enorm om weer terug te komen en om met haar fanatiek aan de slag te gaan. De gehele begeleiding is heel professioneel. We hebben Nikki Davison als teammanager en Niki Wories als disciplinemanager. Ze zijn hier iedere week en vragen hoe het gaat, wat er beter kan, of je ergens mee zit en of ze ergens mee kunnen helpen. Je merkt dat we allemaal ambitieus zijn en bereid zijn hard te werken. Als ik anderen iets zie doen wat ik nog niet kan, dan denk ik: dat wil ik ook kunnen! Hierdoor maak je elkaar beter.”
De 17-jarige Lois Libregts (op de foto bovenaan dit artikel) uit het Brabantse Schaijk ziet het als enorme winst dat zij binnen een minuut op de ijsbaan kan zijn. “Ik merk nu pas dat ik aan het reizen veel energie heb verloren de afgelopen jaren. In de zomermaanden trainde ik vaak in het Belgische Hasselt, Deurne of Antwerpen. Dat was anderhalf uur heen en weer terug. Voor de trainingen bij mijn club Tilburgse Kunstrij Vereniging (TKV) was ik drie kwartier onderweg, dus bleef ik de hele dag op de ijsbaan. Nu dit niet meer hoeft, betaalt dit zich direct uit in de kwaliteit van mijn trainingen. Ik heb onlangs nog de olympische finale van Aljona teruggekeken, waar ze goud won. Dan besef ik dat het heel bijzonder is dat zij ons lesgeeft. Als zij schaatst, ziet het er zo makkelijk uit. Dan denk ik: pfoeh… nu moet ik dit zelf ook nog eens zien te doen.”
De middelbare scholiere van de ‘Young Talent Academy’ in Nijmegen kan het goed met haar nieuwe teamgenoten vinden. "Ymke Jagersma, Tessel Clercx en ik zijn zes handen op één buik en zijn bijna altijd bij elkaar. Heel toevallig ben ik een paar weken voor Ymke geopereerd aan mijn amandelen. Hierdoor had het voor mij niet veel zin om een video in te sturen voor deelname aan grote wedstrijden als Grand Prixs. Mijn conditie is nog niet zoals het moet zijn, dus mijn vorm zal pas later dit seizoen komen. Ik hoop op de internationale wedstrijden die ik wel rijd er te kunnen staan.” Libregts heeft een goed voorbeeld in de familie. Haar oom is de olympisch kampioen van Atlanta, Bart Brentjes. Bij zijn mountainbiketeam loopt zij een half jaar stage.
Emilie Schop (16) uit Dordrecht is de jongste van de vijf. Voor haar was verhuizen naar Heerenveen een grote stap. “Het is best wel zwaar en wennen. Ook omdat je niet even snel naar huis kunt. We zijn de hele dag aan het trainen, waardoor ik bijna geen tijd heb om thuis te missen. We beginnen om 7.15 uur met een gezamenlijke warming-up. Om acht uur in de ochtend hebben we een uur ijstraining. Vervolgens is er twee uur pauze. Tussen de middag hebben we nog een uur training op het ijs, gevolgd door een off-ice training. Soms is er tussendoor ook nog een extra uurtje ijs. Om kwart voor vijf in de middag zit de trainingsdag erop. Tussendoor lukt het niet om te slapen, maar ik zorg dat ik op tijd naar bed ga,” vertelt Schop.
De vwo-scholiere is minder van het socializen tussen de trainingen door. “Ik ben niet zo’n persoon die snel met mensen praat. De anderen betrekken mij wel in dingen. Dat vind ik fijn, maar meestal ben ik moe en pak ik mijn rust. Als er iets is, kunnen we bij de begeleidingsstaf terecht. Susanne Kappetein-Beerepoot verzorgt de off-ice trainingen, zoals yoga en krachttraining. Met haar kan ik goed praten.”
De Amsterdamse Tessel Clercx (18) vindt het leuk dat alle schaatsdisciplines samenkomen op Thialf. “De shorttrackers trainen na ons op het ijs, dus die kom je dan ook tegen. We moeten iedereen nog een beetje leren kennen. Volgens mij vinden ze het wel leuk, want ik zie ze regelmatig vanaf de warming-up en krachttraingsruimte boven naar ons kijken. Ze staan dan achter het glas op een rijtje. Dat is wel grappig.”
Clercx, die net als Jagersma van het Haarlemse Kunstschaatsvereniging KSVH komt, kon het amper geloven dat Savchenko haar coach zou worden. “In het begin dacht ik: Huh, echt?! Zij is een soort celebratie in de kunstrijwereld. Mijn grootste les van haar tot nu toe is dat je altijd tot het uiterste moet gaan; dan word je beter. In plaats van doen, wat je altijd deed. In het trainingsprogramma wordt veel maatwerk toegepast. Met Ymke en Lois eet ik vaak samen en kijken we een film, totdat we gaan slapen. Soms logeren we zelfs bij elkaar. We blijven niet tot middernacht kletsen, dat overleef je het niet als iedere ochtend om zes uur weer de wekker gaat.”
