Van 1.49,92 naar 1.48,51. Als een nooit tevreden sportman kraakte Prins direct na zijn race een kritische noot. “De tijd had ik van tevoren ongeveer ingeschat, maar de race zou ik liever op een andere manier hebben willen rijden. De eerste zevenhonderd meter kun je wel timen, daarna is het alles wat je nog hebt eruit gooien. Het lukte me nog even het verval te beperken, maar naar het einde toe werd het drie seconden. Da’s wel iets te veel”, oordeelde de 18-jarige Jouster die op het NK Clubs namens Schaats Trainingsclub Donia uit Sint-Nicolaasga aan de start verscheen en in zijn categorie de snelste bleek.
“Leuk dat ik de punten pak voor mijn club, maar dat is niet de drijfveer. Ik wil namelijk altijd het hardst schaatsen, of het nou een clubkampioenschap is of niet. De opzet van dit evenement is wel tof. Als je rondrijdt en je hoort de muziek met de mededelingen van de speaker er doorheen, dan is het net alsof je op een groot toernooi rijdt. Het deed me denken aan het kwalificatietoernooi voor de WK van afgelopen winter waar ik aan meedeed. Onze vereniging mocht pas voor de eerste keer meedoen aan deze wedstrijd. Ik kan niet zeggen dat ik echt heb gepiekt naar dit NK, al ben ik aardig in vorm.”
“Afgelopen week was er een trainingsstage van het talententeam waartoe ik behoor, we hebben hard gewerkt. Daardoor was ik hier niet op m’n best. Maar wat ik tijdens de trainingen liet zien, kwam er nu ook redelijk uit. Ik ben supertevreden. Het enige minpuntje: ik zit zeshonderdste of een tiende van de A-limiet af. Ach, het was mijn eerste 1500 van het seizoen, en mijn tweede race. De uitslag schept perspectief.” Relativerend: “Je moet tegelijkertijd in ogenschouw nemen wie er vandaag allemaal is opgesteld: dat zijn niet alle beste junioren.”
Hij beschouwde het als niet meer dan weer een stapje in de goede richting. Prins is bezeten van de sport, zet er veel voor opzij en ziet in Sven Kramer een perfect voorbeeld. “Hij is de beste aller tijden, althans op de lange afstanden. Ik ben meer van de 1000 en 1500 meter, dus dan denk ik aan Kjeld Nuis en dat soort mannen. Zij zijn degenen die ik achterna zou willen gaan.”
Met z’n achttien jaar heeft hij nog wat speling. “Ik wil wel de allergrootste ooit worden, dus dat betekent dat ik zo snel mogelijk aansluiting moet vinden bij de topteams. Dat is mijn doel voor de komende jaren”, aldus de hbo-student bedrijfskunde. Die opleiding, zo merkt hij, is lastig te combineren met zijn sportieve ambities. “Ik zat de voorbije twee jaar op het TAN (Talentencollege Noord), een school voor jonge topsporters, waar het veel op zelfstudie aankomt. Wanneer ik er een week niet kon zijn vanwege het schaatsen, dan was ik gebleven waar ik was gestopt. Ben ik er nu niet, dan zijn de anderen vier stappen vooruitgegaan en kan ik dat allemaal gaan inhalen. Het motiveert niet om de achtervolging in te zetten. Laatst zat ik ’s avonds om tien uur nog in de boeken, wat niet de bedoeling is.”
Enige oplossing: nog meer aandacht aan het schaatsen schenken. “Daar zijn ze het thuis zeker mee eens. Schaatsen staat op 1. Ik heb mijn havo-diploma behaald. Dat was een voorwaarde. Toen verdeelde ik de tijd eerlijk: vijftig procent school, vijftig procent sport. Nu is de verhouding 80-20.”
