Dus, zo verzoekt de koning van het vaderlandse langebaanrijden in de Brabanthallen waar de zondag honderd jaar wordende hoofdsponsor van de ploeg Jumbo alle teams vrijdagmiddag presenteert, als hij de komende maanden niet te veel aan zijn nakende afscheid wordt herinnerd, zou dat heel welkom zijn. “Niet dat het heel vervelend is, maar het leidt wel af. Ik voel me niet fijn bij dat definitieve stempel”, zegt de Fries.
Dat ‘alle hens aan dek’ klinkt trouwens ook spannender dan het is. Sinds Kramer met zijn (onder)rug worstelt – en dat is al heel lang – moet hij zijn sportactiviteiten meer dan wie ook doseren, om nog een beetje heel te blijven. In mei is er eindelijk een operatie geweest die vooralsnog het gewenste effect heeft. “We hebben bij die ingreep all-in gespeeld en hopelijk pakt dat goed uit. Het is gedaan om te performen in de winter, en niet op een moment. Het is de bedoeling dat de rug in orde is na een inspanning. Dat was vaak het lastige”, aldus Kramer die zaterdag in Thialf zijn eerste wedstrijd van het seizoen schaatst (drie kilometer). “Spannend, ja. Dat is de eerste afspraak altijd. Daarna volgt een aantal races tijdens de trainingsstage in Inzell, hopelijk met het resultaat dat er geen nieuwe problemen opdoemen.”
Hij beweert een fijn gevoel te hebben. “Ik waak er echter voor begin oktober hoog van de toren te blazen. De meeste mensen denken steeds dat ik een herniaoperatie heb ondergaan. Niet dus. Er is een deel van de onderste ruggenwervel opgeruimd, om wat meer ruimte te creëren wanneer ik door de bochten rijd. Dat heeft tijd nodig. Zenuwstructuren herstellen langzaam, er staat normaal gesproken een half jaar voor om het perfect te hebben.” Dat is deel een reden om de ingreep eerder uit te stellen. “Wanneer je dan op een WK Afstanden op 0,4 seconde achter de gouden medaille zit op de vijf kilometer, weet je dat het er nog inzit. En een operatie brengt altijd het risico met zich mee dat het daarna minder wordt. Wil je dan nog laten snijden, met minder dan twee seizoenen te gaan, terwijl je er best goed voorstaat?”
Zuiver bekeken kon hij niet anders meer. Het internationale veld op de 5000 meter, het nummer dat hij wat Winterspelen aangaat al beheerst sinds 2010 (drie keer goud op een rij), is zoveel breder geworden. “In het verleden had ik echt veel marge op de concurrentie, zodat ik er altijd mee wegkwam als het wat minder liep. Die voorspong is volledig verdwenen. De andere rijders zijn te sterk geworden. Dat soort zaken bewegen je ertoe iets te ondernemen.”
Het is niet erg veel minder comfortabel aan de olympische campagne te beginnen. Kramer strijdt nog graag, gelooft in de kans op goud, en beseft dat hij het met dat oude lijf en de afgenomen fysieke capaciteiten moet doen. “Ik denk dat het kan, en ik zal er het beste van maken. Ik weet wat nodig is om hard te schaatsen, al blijft het een moeilijk kunstje.” De gedachte dat het compleet misloopt, ontwijkt hij niet. “Het is niet erg als die gedachte zo nu en dan naar boven komt. Die is reëel en ik ben me ervan bewust. Er zijn voldoende redenen om het avontuur aan te gaan en ik wil niet het gevoel krijgen dat ik er niet meer alles aan heb gedaan. Als het niet lukt, is het even slikken en zal het pijn doen omdat het einde niet zo prachtig is als je had gewenst.”
