Het is inmiddels een kleine vier jaar geleden dat Achtereekte vriend en vijand verbaasde door in Zuid-Korea olympisch kampioen te worden op de 3 kilometer. Een titel die 'niemand meer van me afneemt', maar die ook de nodige druk met zich mee heeft gebracht. "Die druk legde ik vooral mezelf op, ik wilde heel graag laten zien dat ik geen eendagsvlieg was", vertelt Achtereekte tijdens het persmoment van haar ploeg. "Ineens heb je een status en word je elke wedstrijd als olympisch kampioen aangekondigd. Dat is aan de ene kant heel mooi, maar het zorgde er ook voor dat ik er in de wedstrijden niet altijd uit kreeg wat erin zat."
De 'struggles' ontgingen ook coach Jac Orie niet, die zag dat Achtereekte ergens tegenaan liep en niet de resultaten haalde die ze zou kúnnen halen. "Ik bevroor soms tijdens een wedstrijd, kreeg een soort verkramping in mijn lijf, van m'n hoofd tot aan m'n voeten", omschrijft de Lettelse de struggles van de afgelopen jaren. "Afgelopen winter had ik daar misschien wel het meest last van, omdat ik door een schouderoperatie met een achterstand en minder zelfvertrouwen aan het seizoen begon. En goed presteren valt of staat met zelfvertrouwen én goede races; die hielden bij mij niet echt te wensen over."
In aanloop naar de WK Afstanden in Heerenveen zocht ze hulp om zich daaraan te laten helpen. Het bleek een succesvolle zet, want tijdens dat WK veroverde ze de bronzen medaille op de 5 kilometer. "Bij mij moet alles kloppen wil er wat moois ontstaan, maar ook als ik een iets minder niveau heb, kan ik nog steeds heel hard rijden", stelt Achtereekte, die ondanks een 'moeizame winter' lol bleef houden in de sport. "Als ik het niet met plezier kan doen, wordt het natuurlijk niks meer. Gelukkig ben ik positief ingesteld en probeer ik iets slechts altijd om te buigen tot iets goeds. Dat zit denk ik in de aard van het beestje, het leven is nou eenmaal met vallen en opstaan."
Onbevangenheid
Achtereekte zit goed in haar vel. Ze heeft een zomer zonder kleerscheuren ('dat is voor mij al een hele kunst') achter de rug en kijkt ernaar uit om weer te racen. Als regerend olympisch kampioene weet ze dat de ogen in het olympisch seizoen wat vaker op haar gericht zullen zijn. "Of ik nog weleens terug verlang naar die onbevangenheid van vier jaar geleden? Ja en nee. Natuurlijk is het lekker als je niet zo gezien wordt, maar ik vind ook dat je onder alle omstandigheden moet kunnen presteren. Dat hoort gewoon bij topsport", aldus Achtereekte, die zich vooral heeft voorgenomen om te gaan genieten.
"Jac zegt weleens: 'De mooiste titel heb je al'. Ik heb inderdaad al zoiets moois, het kan alleen nog maar mooier worden. Ik zou het al een hele eer vinden als ik mijn titel in Peking mag verdedigen." Achtereekte richt zich komend seizoen vooral op de 3 en de 5 kilometer; de afstanden die gezien haar uithoudingsvermogen het beste bij haar passen. "Ik wil mij op beide afstanden kwalificeren voor de Spelen en kijken of ik voor het hoogste treetje mee kan doen. Wie ik als mijn grootste concurrenten zie? Jac zegt altijd dat ik zelf mijn grootste vijand ben. Dat is echt zo", grinnikt ze.
Hoe het seizoen ook afloopt, met de geleverde prestaties uit het verleden (olympisch goud, twee keer zilver en één keer brons op de WK Afstanden) kan Achtereekte sowieso al trots zijn op de carrière die ze tot nu toe heeft opgebouwd. Of ze momenteel aan haar laatste olympische cyclus bezig is, durft ze nog niet te zeggen. "Daar ben ik ook nog helemaal niet mee bezig. Ik word nog steeds beter en zolang ik de meiden om me heen nog steeds af en toe de baas kan zijn, ga ik nog lang niet stoppen."
