Een blokkeeractie bij een Hongaar na een bocht, niet heel lang voor het einde van de vijf kilometer lange aflossing, is Oranje opgebroken. Over de straf voor die actie zou Knegt natuurlijk graag een discussie aangaan, maar het zit hem meer (of beter: vooral) dwars dat hij met de penalty is opgezadeld omdat in zijn ogen de jongere ploegmaten Jens van ’t Wout en Sven Roes hun taken nogal lichtzinnig hebben opgevat gedurende de race. Of beter, gewoon niet hebben uitgevoerd. En plichtsverzuim, daar houdt de Friese, ruwe bolster met blanke pit absoluut niet van.
De positie van het kwartet in de wedstrijd was geruime tijd niet goed. Dus namen Knegt en Itzhak de Laat het voortouw om er verandering in te brengen. “Ik had het teken gegeven dat ik een halve ronde langer zou doorrijden zodat we op positie 1 zouden komen te zitten, wat de afspraak van tevoren was. Ik had de mannen eerder op 1 afgezet, draaide me om en zag dat we alweer waren teruggevallen naar de vierde stek. Jens en Sven verprutsten het gewoon, en dan loop je achter de feiten aan.”
Hij legt uit hoe een relay met opponenten die zwakke schakels hebben, moet worden gereden. “Als je rustig blijft rijden, dan houd je die mindere mannen in leven. Dat wilden we niet. We waren overeengekomen dat we gas zouden geven, zodat de zwakkere broeders kapot zouden gaan. Sven en Jens deden het niet, en dat was voor mij en Itzhak reden in te grijpen. Ik vloog buitenom bij iedereen, kwam door de bocht, deed een armblok en Shaolin Sandor Liu viel. Hij ging erg makkelijk liggen. Jammer. Itzhak en ik hadden een goed idee, maar de uitvoering was k…”, constateert Knegt.
Hij wordt een streepje furieuzer. “Alle drie andere teams hadden zwakke schakels. Die moet je kapotmaken. Als drie Hongaren steeds een stapje dichterbij komen bij Itzhak, is dat helemaal niet erg, mits Jens en Sven volop de gashandel opendraaien. Want dan haken ze uiteindelijk af. Het is niet dat die twee te weinig inhoud hebben voor zo’n lange, slopende dag. Ze doen gewoon niet wat hen wordt gevraagd. Ze moeten meer met bravoure rondrijden. Ik heb het erover gehad. Alleen, dat haalt nu niets meer uit. Ik zal vast de boeman weer zijn, maar het zij zo. Ik wil het beste voor de ploeg. Als we vooraf afspraken maken over de uitvoering, dan moet dat vervolgens niet op halve kracht gebeuren.”
Een week in mineur is het zo geworden voor de aanvoerder van de mannenselectie. In de heat van de kwartfinales onwaarschijnlijk zwaar aangepakt door de jury die hem uit het toernooi zet na een overtreding die net zo goed aan de tegenstander had kunnen worden uitgedeeld. Uitgeschakeld in de voorronden van de 1000 meter. “Het is wat het is. Meer kan ik er niet van maken. Volgende week dan maar, in Dordrecht.”
