Hoofdschuddend kwam De Laat over de finish na kwartfinales op de 1000 meter. Hij had de race onder controle, maar werd afgetroefd door de Fransman Sebastien Lepape en Semen Elistratov uit Rusland. Zijn tijd was ook niet snel genoeg om alsnog door te gaan naar de halve finales. "Tussen winnen en verliezen zit zo'n dunne scheidslijn", zegt De Laat. "Ik ben niet ineens een pannenkoek, maar had wel beter moeten rijden. In de flow van een ritje kom je soms juist niet op een goede plek. Dat is een schaakspelletje in het tweede deel van de race. Ik had Lepape meteen terug moeten pakken, maar dat lukte niet. Dan weet je dat Semen na een tijdje gaat komen. Ik kon hem helaas niet afhouden. Na de 1000 meter had ik het klassement wel uit mijn hoofd gezet. Het verbaasde mij eigenlijk dat ik er na de superfinale nog zo dichtbij zat."
In die superfinale was de 26-jarige De Laat uit op revanche en pakte hij meteen een ronde voorsprong, net als de Hongaar Shaolin Sandor Liu en Lepape. Ook Dylan Hoogerwerf lapte het peloton. De Fransman slaagde er vervolgens in om een tweede ronde te pakken. "De superfinale was chaotisch. Maar ik heb wel beter opgelet dan Shaolin", verwijst De Laat naar Liu, die te vroeg finishte en daardoor zijn allroundtitel verloor aan zijn broertje Shaoang. "Onderweg keek ik ook een paar keer vragend naar Jeroen (Otter)", zegt de Leeuwarder. "Toen de bel ging, dacht ik: beter een rondje te veel dan te weinig. Na een tijdje weet je niet meer zo goed hoe het zit. De beste stuurlui staan dan aan wal en iedereen op het ijs heeft geen idee", lacht hij.
Na de teleurstelling van de 1000 meter moest De Laat het nog als afmaker laten zien op de relay. Samen met Daan Breeuwsma, Jens van 't Wout en Sjinkie Knegt controleerde hij de race over 45 ronden van begin tot eind. Italië schakelde zichzelf uit door een valpartij en tien ronden voor het einde ging Hongarije ook onderuit. Alleen Rusland kon nog enigszins volgen op de tweede plaats, maar die mannen werden gediskwalificeerd vanwege een verkeerde wissel. "Het was dezelfde finale als op de EK in Gdansk en toen was het heel spannend", zegt De Laat. "Nu laten andere teams steken vallen. Gisteren reden we Hongarije los en nu Rusland, wij zijn blijkbaar gewoon kneitergoed, haha. Het is ook wel lekker om een keer op safe te winnen, maar ik had dat niet verwacht."
"Deze gouden medaille maakt zeker niet alles goed, maar wel een hoop", vervolgt hij. "Prachtig om met twee wereldtitels op de relay af te sluiten. Het is de eerste van de vrouwen, wij hebben er al drie binnen", glimlacht De Laat. "Vorige keer was het in Ahoy voor hen echt een mineur en wij werden op fantastische wijze wereldkampioen. Het is gaaf dat het nu weer in eigen huis lukt, net als in 2017. Met z'n allen winnen is het mooiste wat er is. Het is een mooie afsluiting van een goed toernooi. Maar in het individuele klassement had er meer ingezeten, dat doet wel pijn."
Uit het wiel rijden
Voor Knegt verliep zijn WK ook alles behalve soepel. Hij haalde geen enkele finale. "Sta je zaterdag wel in de finale op de 1500 meter en maak ik vandaag geen gruwelijke fout op de 1000 meter, dan wordt het een heel ander toernooi." In de halve finales zat Knegt comfortabel op de tweede plaats achter Shaoang Liu. "Ik koos ervoor om afstand te nemen om de boel achter mij te houden, maar ik zat daarna gewoon klem achter die Hongaar. Dat was mijn eigen schuld." De Belg Stijn Desmet profiteerde van de fout van Knegt en schoof naar voren, evenals Elistratov. Knegt moest genoegen nemen met de B-finale. Daarin reed de Duitser Adrian Luedtke tegen hem aan en was hij kansloos. "Hij kreeg wel een penalty, maar daar koop ik niets voor."
Van tevoren had Knegt gezegd dat hij mee zou kunnen doen om de prijzen op 1500 en 1000 meter. "Dat denk ik nog steeds, maar het viel allemaal niet mijn kant op", concludeert hij. Voorheen kon de Fries de races van kop af naar huis rijden. Hij wist dat dat hem fysiek gezien niet zou lukken. "Ik probeer het nu meer op het tactische vlak aan te pakken. Op de EK slaagde het wel, hier niet. Ik wilde heel graag en als het dan niet lukt, is dat ontzettend zuur. Volgend jaar hoop ik weer sterk genoeg te zijn dat ik met acht ronden te gaan naar op kop kan en het hele deelnemersveld uit het wiel rijd." Een planning voor zijn herstel heeft Knegt niet. "Het gaat zoals het gaat. Ik ben al blij dat ik hier kan staan en dat we met de relay het toernooi fantastisch afsluiten."
Na een rustperiode beginnen de shorttrackers in het voorjaar aan hun voorbereiding op het olympisch seizoen. "Elke zomer is hetzelfde, alleen het weer is anders", grapt Knegt. "Ik denk dat ik net zo'n voorbereiding kan draaien als in de jaren voor het ongeluk. Ik ben supergretig. Deze zomer ga ik met volle vertrouwen in, wie weet wordt het wel mijn mooiste zomer ooit", lacht hij. De 31-jarige Fries beseft zich dat het seizoen – zonder de coronapandemie – heel anders was gelopen als hij gewoon zes wereldbekerwedstrijden had kunnen rijden. "Dat was ideaal geweest. Je doet er niets aan, maar het speelt zeker mee. Hopelijk kunnen we volgend jaar wel vier World Cups rijden voor de Olympische Spelen en komt het straks in Beijing allemaal goed."
Klik hier voor de volledige uitslagen.
