Die blessure liep ze in april 2020 op tijdens een thuistraining. “Ik viel tijdens een van de oefeningen en verzwikte daarbij mijn rechterenkel. Toen mijn enkel alleen maar dikker werd had ik wel even het gevoel dat dit het einde van mijn loopbaan zou zijn,” zegt ze.
Die gedachte probeerde ze echter zo gauw als ze kon weer naar de achtergrond te verschuiven. “Dat negatieve gevoel zette ik meteen weer aan de kant, ik wilde niet in een negatieve spiraal terechtkomen. Er zijn heel veel sporters die na een zware blessure weer terugkeren en ik wilde niets liever dan weer schaatsen.”
Ze keerde terug op het ijs, maar met haar enkel leek het niet goed te gaan. Een eerste operatie volgde in augustus 2020, waarna de eerste signalen voor een goed herstel rooskleurig leken. “De revalidatie verliep sneller dan verwacht en ik stond snel weer op het ijs. Maar toch ging het al snel weer bergafwaarts.”
Zware impact
Van Gorp wisselde in die periode van trainers en trainingslocatie en dat eiste - naast de blessure - zijn tol. “Achteraf gezien heeft alles bij elkaar een zware impact op me gehad. Toen ik in december weer naar het ziekenhuis ging, bleek dat er een nieuwe operatie nodig was.”
Die operatie volgde in mei 2021, maar na afloop bleek dat het er niet goed uit zag. “Voor mezelf wist ik toen al dat het dan klaar zou zijn. Ik kon wel door blijven gaan en het alsnog proberen, maar dat vond ik tegenover mezelf niet eerlijk.” Wat begon met een ongelukkige val tijdens een thuistraining eindigde zodoende in het einde van haar loopbaan. “Destijds had ik niet verwacht dat het zo erg zou zijn,” vertelt ze.
Ze lacht wanneer ze probeert haar blessure te omschrijven. “Als ik zelf nou toch eens wist wat het precies was,” zegt ze terwijl ze even zucht. “Aan de buitenkant van je enkel loopt een bandje die de pezen op de plek houdt en dat bandje is bij mij gescheurd. Dat zorgt ervoor dat de pezen verspringen. En dat kan zelfs leiden tot gescheurde pezen.”
Met de eerste operatie leek het probleem verholpen te zijn, maar Van Gorp bleef last houden van haar rechterenkel. Een van haar pezen bleek ontstoken te zijn. “En omdat ik nu opdezelfde plek weer pijn heb, lijkt dat weer opnieuw het geval.”
Liever anders gezien
Mede daarom werd Van Gorp genoodzaakt te stoppen met kunstschaatsen. “Ik heb nooit willen stoppen, wilde daar in eerste instantie niet eens aan denken. Nee, ik wilde terugkeren op het ijs. Maar toen het er na de tweede operatie niet goed uitzag wist ik dat het klaar was.”
Van Gorp had gehoopt haar loopbaan op een andere manier af te ronden. Ergens ver in de toekomst bovendien. “Als ik zou stoppen wilde ik dat op een mooie manier doen. Natuurlijk kan ik wel op een fijne manier terugkijken op de dingen die ik heb bereikt, maar ik had het liever anders willen afsluiten.”
Zilver bij debuut
Als ze terugblikt, dan staat vooral het NK van 2020 voor altijd in haar geheugen gegrift. Daar haalde ze als debutante bij de senioren het zilver achter Niki Wories. Voor Van Gorp is dat bewuste NK achteraf gezien haar laatste wedstrijd geweest. “Ik ging die wedstrijd in zonder verwachtingen, vond het al super dat ik daar mocht staan. Ik was nog een ukkie en moest het opnemen tegen bijvoorbeeld Niki, dat was heel bijzonder.”
Hoewel ze de sport naar eigen zeggen enorm gaat missen, richt Van Gorp zich voorlopig vooral op haar herstel. “De afgelopen maanden leefde ik van ziekenhuisbezoek naar ziekenhuisbezoek in de hoop op een oplossing. Nu kan ik het meer loslaten omdat ik heb besloten om te stoppen.”
Binnenkort gaat ze op vakantie, voordat ze aan een geheel nieuw avontuur en leven begint. “Ik ga op vakantie even lekker mijn hoofd leeg maken en na de zomer start ik met een studie fysiotherapie. Daar heb ik veel zin in,” zegt Van Gorp.
