Twee jaar geleden lag Rémon Kwant op de 500 meter nog op medaillekoers. In Pamplona moest hij in de finale echter genoegen nemen met een vierde plaats. In Canelas bleek een plek in de kwartfinale het hoogst haalbare. Tegen Elton de Souza, Duccio Marsili en Danny Sargoni had de Nederlander geen schijn van kans. In de laatste ronde liet de 26-jarige sprinter zelfs al lopen. De Europese titel ging uiteindelijk naar Gwendal Le Pivert.
Bij de vrouwen waren Lianne van Loon en Elisa Dul in dezelfde voorronde ingedeeld. Ze moesten het opnemen tegen Mathilde Pedronno en Maelle Laune. De twee Françaises reden al snel weg bij het Nederlandse duo. Tot overmaat van ramp kwam Dul ook nog ten val. De eindtijd van Van Loon was niet snel genoeg om een plek af te dwingen in de kwartfinale. Mathilde Pedronno ging er 's avonds met de EK-titel vandoor.
Reactievermogen
De junioren kenden een gelukkiger start van de dag. Jenning de Boo, de bronzen medaillewinnaar op de 200 meter, plaatste zich net als Kayo Vos in een snelle voorronde op tijd voor de halve finale. Daarin dwongen zij beiden dankzij sterke inhaalacties een plek af voor de finale. Vos deed dat tot verbazing van velen in de voorlaatste bocht, De Boo wist een knappe actie binnendoor bij een Fransman te maken.
Van startplekken drie en vier moesten de twee junioren in de finale opboksen tegen Florian Bernard en Andrea Cremaschi. Hoe gingen ze dat aanpakken? "Een plan maken is lastig op de 500 meter, maar we hadden wel wat scenario's doorgenomen", doet De Boo uit de boeken. Volgens bondscoach Valentina Berga-Belloni was met name de start belangrijk. "Die moest goed zijn. Dan kan ik strijden voor goud, want op de 500 meter twee mensen inhalen is verrekte lastig."
Na de start lag De Boo echter derde. Vos maakte een mispeer en kon een goede klassering vrijwel direct vergeten. De Boo kon echter met opnieuw een inhaalactie binnendoor Bernard voorbij. Cremaschi kon hij niet meer terughalen. "Het was net te ver voor goud. Op zich is mijn start heel goed en de eerste bocht ook, maar ik heb echt de reactie van een ezel", constateert hij droogjes.
De zilverenmedaillewinnaar is trots dat hij zijn prestatie van maandag nog kon overtreffen. Wel vond hij het sneu voor zijn ploeggenoot Vos. "Door die misser zat er voor hem niets meer in. We hadden ook al besproken dat hij me niet in de weg zou zitten als we op drie en vier zouden zitten", vertelt hij over het plan om hem op te offeren voor zijn eigen medaille. "Ik vond het wel heel jammer, want ik had het heel mooi gevonden om met zijn tweeën op het podium te staan."
