Roest hoefde op de afsluitende 10 kilometer niet eens meer tot het uiterste te gaan om zijn eerste Europese titel in de wacht te slepen. Na de overwinning op de 1500 meter eerder op de dag was het verschil met de nummer twee in het klassement, Sverre Lunde Pedersen, maar liefst 21 seconden in het voordeel van de Lekkerkerker. Het zorgde ervoor dat Roest zijn krachten kon sparen met het oog op de komende weken én dat hij zijn teamgenoot Marcel Bosker een dienst kon bewijzen.
Verschil
De 23-jarige allrounder moest op de afsluitende 10 kilometer namelijk zeven seconden goed maken op Pedersen, die in de voorlaatste rit een tijd van 13.23,63 had neergezet. "We hadden van tevoren bedacht om de eerste rondjes samen met elkaar op te rijden, zodat we het wat makkelijker konden volhouden. Dat vond ik alleen lastiger dan gedacht, want ik kwam niet in mijn slag", aldus Roest, die er vervolgens een tandje bij deed en met een tijd van 13.03,08 over de streep kwam. Daarmee werd hij derde achter de imponerende Nils van der Poel en Marwin Talsma.
Voor Bosker, die dertien tellen na Roest binnenkwam, was zijn tijd van 13.16,25 net voldoende om Pedersen van het zilver af te houden. In het klassement was het verschil tussen de nummer één en twee echter aanzienlijk. Sinds 1998, toen Rintje Ritsma de Italiaan Roberto Sighel ver achter zich hield, was het verschil in puntentotaal niet zo groot. "Wat mij dat zegt? Dat weet ik niet. Ik probeer gewoon goede wedstrijden te rijden en dat ik uiteindelijk zo'n grote voorsprong heb, is alleen maar lekker. Voor mij was de titel het belangrijkste en dat is gelukt", stelt Roest.
"Het komt misschien ook omdat Sverre niet in de vorm van z'n leven is", gaat Roest verder. De Noren hebben dit seizoen nog niet zo vaak op het ijs gestaan en hebben dus niet zoveel wedstrijdritme als de Nederlanders, die dit seizoen al heel wat wedstrijden in de benen hebben. "Normaal gesproken zit hij veel dichterbij tijdens zo'n toernooi, maar dit is sowieso een heel raar seizoen. In andere jaren zie je dat sommige jongens tijdens de eerste World Cups nog op gang moeten komen, dus dat zou voor Sverre ook kunnen gelden."
Allrounden
Het zal Roest een zorg zijn. Na drie wereldtitels en een Nederlandse titel kan hij nu ook de Europese allroundtitel aan zijn erelijst toevoegen, een prijs die nog ontbrak. "Het is niet dat ik er echt mee bezig was of dat ik dacht: deze moet ik hebben. Als je hem onderweg mee kunt pakken, is dat alleen maar mooi", aldus Roest, die toegeeft dat hij dit seizoen liever zijn WK-titel had willen verdedigen. Dat zit er echter niet in, omdat de ISU ervoor gekozen heeft om het WK Allround niet meer elk jaar, maar om het jaar te houden.
"Het is jammer dat de ISU het allrounden minder belangrijk probeert te maken, ik denk niet dat het aan de schaatsers ligt. Toen ik als jonge jongen opkwam bij Jong Oranje, vond ik het allrounden één van de mooiste dingen om te doen. Ik weet niet hoe het nu is met de jongere schaatsers, maar als een WK Allround niet meer elk jaar wordt georganiseerd, kan ik me voorstellen dat je je toch eerder gaat richten op een WK Afstanden."
Dat doet Roest dit seizoen in ieder geval ook, aangezien het WK het hoogtepunt is van zijn seizoen. "Natuurlijk wil ik de komende weken goed presteren tijdens de World Cups, maar het echte hoge niveau wil ik bij het WK laten zien. Ik weet dat het nog wat sneller moet en daar ga ik de komende weken heel hard m'n best voor doen."
