“Mijn route is niet helemaal verlopen zoals we die hadden gepland. Ik kan mezelf echter recht in de spiegel aankijken als het gaat om de geleverde arbeid in de voorbije periode. Daarom ga ik er vanuit dat het goed genoeg is”, zegt de 35-jarige schaatskampioen, zonder er aan te verbinden of dat volstaat voor een ticket naar de Winterspelen in Beijing.
Het is wel oké met he, sinds ik de World Cups links heb laten liggen na mijn rit op de 5000 meter in Tomaszów Mazowiecki die slecht was. Eigenlijk ben ik niet eens zo heel erg van het oorspronkelijke schema afgeweken, want het was de bedoeling om na Stavanger op trainingskamp te gaan in Collalbo. Noorwegen is ingewisseld voor het rijden van twee marathons en daarna ben ik naar Italië gereisd. Ik heb vanaf dat moment een prima blok kunnen draaien. Het is nu de vraag hoe het straks zal lopen op het OKT. Dat is gissen, wetend dat mijn rug fragiel is, ook na de operatie. Ik kan op sommige momenten nog heel hard schaatsen, maar een dag later blijk ik weer niet goed genoeg. Het heeft weinig zin er nu stoere uitspraken over te doen. Ik zal proberen mijn beste race van het jaar te rijden”, aldus Kramer.
“Diep van binnen zit de heilige overtuiging dat het kan”, klinkt het optimistisch, doelend op een plek bij de eerste drie op de discipline waarin hij meer dan een decennium meestal ongenaakbaar was. “Dat zeg ik niet tegen beter weten in. Als ik in de dertig dagen – de periode tussen de World Cup in Polen en vandaag – nooit zou hebben gevoeld dat ik op de juiste weg zou zitten, zou ik hier nu niet hebben zitten praten.” Hij heeft wat houvast gekregen aan de marathon in Tilburg (27 november). Tijdens die race verrichtte hij nuttig werk voor de ploeg van Jumbo-Visma die al vijf wedstrijden naast de dagprijs had gegrepen. “In die rit dacht ik onderweg: als ik zo schaats, rijd ik op 26 december ook een goede vijf kilometer. Gaat het naar behoren, dan kan ik me zelfs plaatsen voor de tien kilometer op het OKT. Even zien wat me dan staat te doen, omdat er kort na deze wedstrijden de Europese kampioenschappen Afstanden met een team pursuit volgen waar ik me eveneens op zou kunnen richten.”
Nog even de eerdere kwalificatiemomenten voor de Spelen in herinnering roepend, ziet Kramer niet veel verschillen met toen. “In 2010 heb ik me niet hoeven kwalificeren, voor Sotsji en Pyeongchang moest ik me plaatsen via het OKT, zoals iedereen. Je weet altijd, ondanks het feit dat je een van de favorieten bent, dat je je niet kunt veroorloven steken te laten vallen. Deze keer besef ik meer dat, mocht ik me niet plaatsen, er weinig overblijft. Daar wil ik niet te veel bij stilstaan.”
Het missen van de selectie voor ‘zijn’ afstand in China hoeft niet te betekenen dat hij ontbreekt in de Nederlandse afvaardiging van negen schaatsers. Bondscoach Jan Coopmans kan aanwijzen voor de ploegenachtervolging. “Ik ga naar de Spelen als ik van waarde ben en het verschil kan maken, zowel op de vijf kilometer als de team pursuit. Als de bondscoach denkt mij nodig te hebben op dat teamonderdeel, zal ik erbij zijn. Maar ik ben en blijf een topsporter in hart en nieren die geen cadeautjes hoeft.”
