Doet-ie toch weer knap, de 35-jarige schaatsverslaafde in wie bookmakers, supporters en nog véél meer mensen de voorbije maanden steeds minder vertrouwen hadden gekregen. En logisch hoor – dat zei Kramer zelf ook zondagmiddag in Thialf – sinds zijn abominabele rit in Polen: die race in de B-groep van de World Cup leek nergens op, dat bewezen de cijfers. Uit zijn prestatie daar trokken de man die alles al won in het langebaanrijden, én de mensen om hem heen die hem nooit zullen laten vallen, dan ook de conclusie dat het anders moest. Even verdwijnen uit het oog van de competitieve stormen.
De alternatieve route voerde hem langs de Italiaanse sprookjesbaan van Collalbo (waar hij kneiterhard trainde), langs kunstijshallen om marathons te betwisten en over wegen die Kramer als niet altijd even geëffend beschreef. “Het pad naar succes vertoont soms hobbels die het niet makkelijk maken, maar na vijftien jaar topsport ben je daaraan gewend…”
Lang verhaal, deze keer kort houden. Kramer verbeet in de coulissen van het Nederlandse schaatsen de pijn, de frustratie en genoot tegelijkertijd van het feit dat hij niet meer dagelijks op de korrel werd genomen, omdat hij buiten de wedstrijdtonelen om zijn reis vervolgde naar het moment waarop alles zou moeten samenkomen. Tweede kerstdag 2021. OKT. De dag om de rekening op te maken.
6.08,64. 6.11,14. 6.12,29. De cijfers staan hier achter elkaar, in schaatstempel Thialf hingen ze als het ware onder elkaar op het elektronische scorebord dat kort na vieren de uitslag van de vijf kilometer uitspuugde. Oh ja, de namen die erbij hoorden: Patrick Roest 1e, Jorrit Bergsma 2e, min of meer de geijkte en….jawel, op plaats drie de comeback kid uit Oudeschoot. Dat zorgde voor opluchting (‘Ik heb weleens met minder zenuwen aan de start gestaan’), al deed hij het voorkomen dat de uitkomst van het avontuur precies hetgeen was waar naartoe was gewerkt. “Misschien dat het voor sommigen eruit heeft gezien als paniekvoetbal. Dat is het echter nooit geweest. Wat we hebben gedaan, is altijd met een reden gebeurd. Ook het rijden van twee marathons, ja.” Gevat als Kramer doorgaans is, liet hij erop volgen: ‘Vanavond weer een, in Noord-Laren”, zo verwees hij naar de eerste natuurijsrace van deze winter die elfder ure voor zondagavond op de kalender was geplaatst, dankzij de stevige nachtvorst.
Natuurlijk liet de kopman van Jumbo-Visma zich niet in dat Groningse dorp zien. Het OKT duurt nog enkele dagen en mogelijk vraagt hij een startbewijs aan voor de tien kilometer van dinsdag. “Ga ik even over nadenken”, lichtte hij toe. “Het moet ergens toe dienen. Helpt zo’n race me als voorbereiding op de EK Afstanden waarvoor ik me heb geplaatst (7-9 januari, red.)? Kan het van toegevoegde waarde zijn met het oog op de Winterspelen? Als ik vaststel dat ik er niet beter van word, heeft het geen zin.”
Hij ligt weer op koers. Het oorspronkelijke plan, deelname aan de olympische vijf kilometer en de team pursuit, is intact gebleven. “Gezien het kleine verschil met Jorrit is er best wat mogelijk in Beijing. Daar zal ik de komende tijd aan werken. Wie weet zit er nog wat moois aan het eind van de rit.” Dat dacht zijn coach Jac Orie zeker. “Er is genoeg ruimte voor verbetering, zeker bij een schaatser als Sven Kramer. Die man beheerst dit vak als de beste, dat weet iedereen. Wat ik vandaag zag, was erg goed. De rit opbouwen en tenslotte nog kunnen doordrukken. Dat zegt veel, en in elk geval dat je hem nooit moet afschrijven”, aldus de Poeldijker.
