Net als de rest van het peloton moest ook Verweij haar planning voor Tweede Kerstdag rigoureus omgooien. "Ik had de kerstkleding al aan, had vanmorgen een duurrondje gefietst en toen werd het ineens helemaal anders. Eerst twijfelde ik nog of het door de lockdown wel mocht, maar rond twee uur was duidelijk dat het door zou gaan. Ik woon gelukkig dichtbij, dus voor mij was het ideaal. Als je drie uur moet rijden, zou het veel meer stressen zijn. Ik heb eigenlijk nog een redelijk relaxte dag gehad."
Voor Verweij bestond die middag uit het thuis op de bank aanmoedigen van haar ploeggenoten van Team Zaanlander, die uitstekende races reden bij het Olympisch Kwalificatietoernooi in Thialf. "Ja het is een prima dag voor onze ploeg", lachte ze. "Heel apart om te zien, want ik had er ook graag gestaan. Dat maakt nu niet meer uit gelukkig. Hier offer ik graag mijn kerstdiner voor op."
In de zestig ronden op de ijsbaan van IJsclub De Hondsrug wist er geen kopgroep weg te komen uit het peloton. Het tempo lag echter continu hoog, waardoor veel vrouwen de marathon niet uitreden. Verweij hield als eenling van Team Zaanlander goed stand en sprintte ondanks een hapering in de laatste bocht overtuigend naar haar eerste overwinning in de Topdivisie. "Ik zat er al een aantal keer dichtbij, maar dat het vandaag op natuurijs mijn kant op valt, is wel heel gaaf. Het kan bijna niet mooier. Ik heb nog niet veel ervaring met natuurijs, dus ik was er wel een beetje onzeker over. De keren dat ik erop reed lag het me gelukkig best goed. Ik heb nu het vertrouwen dat de wedstrijden in Zweden ook wel goed bij me passen."
Thuiswedstrijd voor Ensing
Voor Janneke Ensing was de wedstrijd in Noordlaren een mooi kerstcadeautje. De ervaren rijdster zwaait na dit seizoen af en had zich volledig gericht op de natuurijswedstrijden op de Weissensee. Natuurlijk baalde ze dat die wedstrijden niet doorgaan, maar voor een koers in haar achtertuin draaide de geboren Drentse haar handen ook niet om. "Het was heel leuk ja", lacht ze nadat ze in de finale het peloton heeft laten lopen. "Het was wel erg last minute, want ik had al hardgelopen en gefietst vandaag. Ik hoorde het pas om half vier en ik woon niet meer in de buurt. Ben net twee weken geleden verhuisd naar Edam, dus het was best snel schakelen."
"Je moet hier gewoon bij zijn, ook al weet je dat je niet top bent. Ik schaats eigenlijk niet zoveel meer", geeft ze toe. Ensing sloot in het najaar haar wielercarrière af en zou nog een laatste seizoen mee schaatsen in het peloton. "Dan weet je gewoon dat je hier bij moet zijn. Ik vond het ontzettend leuk om mee te doen. Het ging continu hard en ik had al gauw door dat het een massasprint zou worden. Dat is niet echt meer mijn ding, maar dat maakt niet uit. De pret is er niet minder om." Of dit haar laatste kunstje op natuurijs was? "Naar Zweden ga ik waarschijnlijk niet, maar ik denk dat er in februari nog wat in Nederland komt hoor!"
