De ophef over zijn sensationele coup tijdens de tweede dag van het Olympisch Kwalificatietoernooi evenmin. Na het oplichten van zijn tijd op het scorebord, behorend bij zijn tweede 500 meter van de maandagavond (34,45 seconden), wordt het een moment nóg stiller dan het al is op de nagenoeg lege ijsbaan. Merijn Scheperkamp, ’n knaap van 21 uit Hilversum, wonend in Heerenveen en feitelijk nog in opleiding tot topschaatser – want behorend tot het development team van de geelzwarte brigade, rijdt nogal onverwacht de elite naar huis.
“Best hard, die tijd, dacht ik toen ik me gereedmaakte voor mijn tweede start”, erkent Dai Dai N’tab na de toernooidag die hem vervult van onzekerheid. Hij mag dan tweede zijn geworden (met 34,53) in de boeiende rat race, de dertiende plek die hij eraan overhoudt in de veelgenoemde selectievolgorde voor de Winterspelen (SEVO) biedt weinig houvast. Het zou zomaar kunnen zijn dat de Amsterdammer na het DSQ-drama van de valse starts in 2017 wederom tegen een blauwtje aanloopt. Om van te gruwen. “Dat zeker. Ik heb twee rommelige ritten achter de rug, terwijl ik over de benen beschik om mijn vorm te etaleren.”
N’tab doelt op de schuiver die zijn tegenstander Hein Otterspeer in de eerste race kansloos laat, maar ook op de pirouette die Kai Verbij naast hem in de baan vrijwel onmiddellijk na de start maakt van optreden twee. “Ik heb me er toch wat door laten afleiden. Dat is stom, en dat heeft Jac ook gezegd. Ik moet m’n kop erbij houden. Heeft-ie gelijk in. Alleen, daar heb ik nu niets meer aan, want het is voorbij en ik moet afwachten hoe dit allemaal eindigt. Kloten.”
Tja. Aan die tricky kronkelweg richting Beijing ontkomt Scheperkamp, omdat hij op het juiste ogenblik veruit de coolste kerel van het hele pak is gebleken. Plotseling is weer eens duidelijk dat jarenlange ervaring, opgedane hardheid op het hoogste niveau en normaliter snellere benen bij zo’n rare wedstrijd als een schifting voor de Spelen niet zoveel hebben te betekenen. De jongeling, gevormd in de klas van trainer-coach Sicco Janmaat, heeft handig geprofiteerd van het feit dat de schijnwerpers op zijn veel bekendere makkers zijn gericht. “Lekker in de luwte” toelevend naar het moment, en gesterkt door zijn prima resultaten in de World Cups van dit seizoen, is alles zomaar op zijn plek gedonderd. Wat de anderen doen of hebben gedaan in de lange aanloop? “Dat weet ik niet zo precies. Maar ik houd me er ook niet mee bezig, omdat ik me focus op mezelf.”
Oftewel, de wereld om hem heen maakt Scheperkamp niet gauw gek. “De gedachte aan de Winterspelen evenmin. Ik stond er relaxt in, hield niet zo rekening met dat evenement. Als ik het deze keer niet haal, dan kan het over vier jaar opnieuw. Tegen die tijd ben ik een veel completere schaatser en heb ik meer ervaring.” Het zijn woorden van bescheidenheid, eigenlijk onnodig om te delen met de toehoorders van de media, want hij heeft zich niet – zoals hij stiekem heeft gehoopt – ‘ertussen gereden’, maar heel brutaal aan kop genesteld van het sprintersgilde. Hij zal dergelijke loftuitingen wegwuiven. “Joh, dit is een momentopname. Dat is de hele topsport altijd.”
“Ik ben blij dat ik de afgelopen jaren in de luwte ben gehouden door de rest die veel meer routine en ervaring hebben. Daar heb ik veel van opgestoken. Wanneer ik me voor de World Cups druk maakte over mijn plek in de A-divisie, of me per se wilde laten gelden op een afstand, zei Dai Dai: ‘Gewoon rustig blijven’ of ‘Dit is slechts een trainingsblok, maak je niet druk’. Daar heb ik veel aan gehad”, aldus Scheperkamp die ooit de bijnaam Frenkie heeft gekregen van Kjeld Nuis, vanwege de gelijkenis met de beroemde (en intussen in Barcelona verguisde) middenvelder Frenkie de Jong.
“Het zou beter zijn geweest als we Merijn niet zo veel zouden hebben meegenomen op ons traject”, besluit N’tab quasi-serieus. Hoewel hij baalt als een stekker, kan hij het ook wel waarderen wat voor poets die onbevangen skeelerende langebaanjongen de gevestigde orde heeft gebakken. Hopelijk met niet al te ernstige consequenties voor hem, maar net zo goed voor Verbij die de laatste plek in de SEVO mag opvullen en er zeker van kan zijn dat zijn naam zo wordt ingewisseld voor een ander.
