Op zijn persoonlijke Instagram-pagina blijkt dat de jonge schaatser snel over de ergste klap heen is van de blessure die hem voorlopig aan de kant zal houden. ‘New record for shortest training camp’, meldt hij op een foto waarop zijn gespalkte enkel is te zien. “De eerste trainingssessie”, vertelt de 21-jarige Utrechter, “en ik was meteen klaar. We reden een paar rustige relays om erin te komen. Het schaatsten ging vrij goed, totdat ik tijdens de tweede relay voor de tweede keer de baan in wilde rijden. Ik zette met rechts in, wat een gek gevoel gaf en onmiddellijk erna deed ik dat opnieuw. Op hetzelfde moment schoot ik helemaal weg, schoof onderuit en nam twee andere jongens mee in mijn val. Mijn enkel deed pijn, maar ik dacht: daar heb ik vaker last van, wanneer ik een schuiver maak. Het voelde in elk geval niet als gebroken.”
De oorzaak van zijn tuimeling kwam even later aan het licht. “Een super vieze ijsvloer”, weet de rechtenstudent. “Het ijzer van mijn schaats was plotseling niet een beetje bot geworden. Nee, echt, écht bot. Al gauw werd duidelijk dat veel meer rijders problemen ondervonden: de een na de ander gleed onderuit.”
Steenaart probeerde zelfs nog een ander ijzer. “Pas toen begreep ik dat er met mijn voet meer aan de hand was. Ik kon geen druk meer zetten. De fysiotherapeut deed er een drukverband om, de enkel werd gekoeld en ik moest met mijn been omhoog. Omdat de pijn aanhield, zijn we ’s middags naar het ziekenhuis gegaan om foto’s te maken van het gewricht. Gebroken dus.”
“Ik ben er even uit, niets aan te doen”, hervat hij zijn relaas. “Natuurlijk is het vervelend, want ik meende dat ik beter dan ooit schaatste. Zodra ik thuis ben ga ik naar het AMC in Amsterdam. De Italiaanse arts dacht dat ik geopereerd moet worden. Een nieuw onderzoek zal uitwijzen of het nodig is. Ik hoorde al dat er vrij snel alweer valt te schaatsen, als er een paar schroeven in de enkel worden gezet. Maar volgens mij zal het te kort dag zijn om aan de Invitation Cup mee te doen, in het eerste weekend van oktober.”
Zondag – amper twee dagen nadat de selectie was gearriveerd in de Aosta-vallei voor de stage – is Steenaart bijrijder op de snelweg. Een bereidwillige Vlaming van de Belgische selectie, ook trainend in Courmayeur, brengt hem thuis. Dik duizend kilometer bedraagt het traject naar Nederland per auto. “Het is al fijn dat ik op deze manier terug kan.”
Steenaart loopt nu sowieso geen kans z’n vlucht te missen, zoals vier teamleden wel is overkomen. Suzan Schulting, Sjinkie Knegt, Dylan Hoogerwerf en Jasper Brunsmann vergaten vrijdag de tijd op het vliegveld terwijl ze koffie en een broodje kochten. Dat oponthoud leidde ertoe dat het kwartet te laat bij de gate was. Het had verder geen consequenties. Ze namen een andere vlucht en verschenen zaterdagmorgen gewoon op het ijs.
