De Rotterdamse werd tweemaal uitgeroepen tot Talent van het Jaar, in 2013 en 2016. Van Tiel maakte furore tijdens haar juniorentijd; ze stond op het Europees Jeugd Olympisch Festival, werd Nederlands kampioene in 2016 en debuteerde dat jaar met een 18e plaats op de WK junioren. Vanwege een zware rugblessure miste ze vervolgens een heel seizoen. Tijdens haar terugkeer bij de senioren in 2017/2018 vertegenwoordigde ze Nederland op de EK, waar ze nipt de finale miste, en werd ze 24e op de WK voor junioren. Als kers op de taart ontving Van Tiel de Sjoukje Dijkstra Trofee als Kunstrijder van het Jaar.
Een jaar later stond Van Tiel wederom op de EK en maakte ze haar debuut op de WK Kunstrijden in het immense stadion van Saitama City in Japan. Op de titeltoernooien slaagde ze er niet in om tot de finale door te dringen. Afgelopen seizoen schreef Van Tiel voor de tweede keer de ISU Open d'Andorra op haar naam. Op de ISU Challenger Golden Spin in Zagreb verbeterde ze haar persoonlijke records op zowel de korte als lange kür en haar totale score. In februari eindigde ze als derde op de NK Kunstrijden in Den Haag, achter Niki Wories en debutante Lenne van Gorp.
Nadenken
Op dat NK had Van Tiel al enige tijd last van een peesontsteking in haar voet en de bronzen medaille markeerde het einde van een uiteindelijk moeilijk seizoen, aldus Van Tiel. "Het begon goed, maar later in het jaar kon ik door die ontsteking minder trainen en minder sprongen oefenen." In het voorjaar, tijdens de eerste lockdown als gevolg van het coronavirus, heeft de Rotterdamse lang de tijd gehad om na te denken. "Ik heb besloten dat het beter is voor mijn lichaam om te stoppen."
"Afgelopen seizoen heb ik op een aantal wedstrijden laten zien dat ik het kan, maar het is toch moeilijker als je een blessure hebt", verklaart ze. "Die peesontsteking is over, maar ik heb nog steeds mijn rugblessure waarvan niemand weet wat het precies is. Ik wil later ook nog normaal kunnen lopen, dus het is beter zo." Van Tiel hakte de knoop in de zomer al door, maar hield haar beslissing nog even stil voor de buitenwereld. "Ik heb nog wel een keer getraind, maar toen had ik al besloten dat ik niet meer door wilde gaan."
Genoten
Haar trainers Kevin van der Perren, Jenna McCorkell en Nathalie Oogjen vinden het uiteraard jammer dat Van Tiel stopt, maar ze begrijpen het besluit van hun pupil. "Ik zie ze nog regelmatig", vertelt Van Tiel. "Zij zijn toch een groot deel van mijn leven geweest en eigenlijk familie geworden. Ik wil ook iedereen bedanken die mij heeft gesteund en aangemoedigd." De afgelopen maanden heeft Van Tiel veel gewerkt, ze heeft sinds vorig jaar haar diploma van management-assistent op zak maar ze wil binnenkort cursussen gaan volgen om schoonheidsspecialiste te worden.
Over het hoogtepunt uit haar sportieve loopbaan hoeft Van Tiel niet lang na te denken: het WK in het kunstschaatsgekke Japan. "Dat is het mooiste wat ik heb meegemaakt", glundert ze. "De hele arena zat vol, ook met de trainingen. Het was zo anders dan elke andere wedstrijd. Op het moment dat ik mijn korte kür moest doen, besefte ik mij pas hoeveel mensen er in dat stadion zaten. Tijdens mijn kür is dat ook door mijn hoofd gegaan en daardoor ging het wat minder. Maar ik heb er wel gestaan en dat pakt niemand mij meer af. Ik heb daar absoluut van genoten."
