"Ze kwamen erachter dat mijn heup rechts uit de kom zat en dat ik links überhaupt geen heupkom had", legt Jansen de bekkenosteotomie, de officiële benaming van de aandoening, uit. "Ze hebben toen voor mij een heupkom gemaakt en die is vlak na mijn derde verjaardag met een operatie geplaatst." Het is gebruikelijk voor mensen met die conditie dat ze iedere drie jaar geopereerd moeten worden, maar Jansen was na één operatie wonderbaarlijk hersteld. Op haar tiende kreeg ze volledig groen licht, ze was officieel genezen.
Met een overvloed aan energie had ze als kind het lieft elk moment van de dag willen sporten. Het werden uiteindelijk hockey en schaatsen. "Ik begon met schaatsen tijdens een vakantiecursus met mijn nichtjes. Ik was eigenlijk de enige die het echt superleuk vond en ik dacht gelijk: dit is mijn sport", vertelt Jansen, die met twee belangrijke wedstrijden in hetzelfde weekend voor de beide sporten toch een keuze moest maken. Die viel op schaatsen. “Bij hockey moet je altijd 120 procent geven, terwijl je bij schaatsen ook weleens een rustigere trainingswedstrijd kunt hebben”, vertelt Jansen.
Het jonge talent werd uitgenodigd om te komen trainen bij RTC Oost en kreeg daar training van haar grote voorbeeld, Stefan Groothuis. Hij was tijdelijk assistent-trainer bij de ploeg. "Hij heeft mentaal ontzettend veel meegemaakt, waar hij superknap mee om is gegaan. Ik vond hem technisch altijd heel goed en mooi schaatsen, dus het was supertof om hem te kunnen spreken."
Debuut in een vol Thialf
En nu stond ze daar ineens op het NK, tussen nog meer van haar voorbeelden op het ijs in een bomvol Thialf. “Ik vond het superleuk en ik wil het nog zo vaak mogelijk doen, maar ik had wel wat meer van mezelf verwacht”, vertelt een kritische Jansen. “Niet per se qua klassement, maar wel op de 1500 en de 3000 meter. Ik verwachtte eigenlijk dat ik gelijk mee kon doen zoals ik dat bij de junioren ook doe, maar ik wist ergens ook wel dat het flink kon tegenvallen. Ik hoop en denk dat ik hier volgend jaar wel mee kan doen voor de top tien, in ieder geval op de drie kilometer.”
En de zenuwen? De jongeling lag ’s nachts voor de wedstrijden niet wakker, maar aan de start begon ze toch een beetje nerveus te worden. “Ik voelde aan de start niet de druk die ik hoorde te voelen", vertelt de debutante. “Maar dat blijkt normaal, ik heb er een aantal mensen over gesproken en zij vonden de eerste keer ook allemaal heel spannend."
Gelukkig werd Jansen bijgestaan door een legertje aan fans: haar ouders, zusje, opa, oma, een vriend en zes sponsoren hadden zich gevestigd op de oosttribune van Thialf. “Van tevoren zwaaien we even, maar tijdens de wedstrijd heb ik uiteraard volledige focus.” De volgende keer met een spandoek? “Nee dat wil ik ze echt niet aandoen”, besluit ze lachend.
Dit weekend rijdt Eline Jansen het NK Junioren in Enschede. Klik hier voor meer informatie!
