Tijdens de trainingen in Thialf keek hij af en toe al naar het podium, stiekem denkend aan aankomend weekend waar hij de kans zou krijgen een podiumplek te veroveren. Bij de eerste 500 meter zette hij al een stap in de goede richting. "Ik had wat missertjes aan het begin, maar in de bocht begon ik ze te raken. Ik eindigde uiteindelijk als tweede en dat was een ontzettend lekker begin", vertelt de schaatser uit Diepenveen.
Agressieve modus
Toen hij vervolgens in de catacomben hoorde dat Gerben Jorritsma, zijn tegenstander op de eerste 1000 meter, uitviel, werd hij gedwongen om in zijn eentje te rijden. Esders sprak als gevolg hiervan met zijn coach Henk Hospes, die hem vertelde dat hij volle bak moest rijden. "Ik ging hierdoor een beetje in een agressieve modus zitten, wat ik achteraf gezien niet had moeten doen. Ik had gewoon lekker moeten schaatsen."
Dat was dan ook het advies dat Esders voor zichzelf meenam naar dag twee. Zijn tweede 500 meter was 'steady' en hier boekte hij zelfs de overwinning. "Ik vond het wel echt klote dat Ronald viel. Die reed ontzettend hard", doelt de rijder van RTC Noord/Fryslan op de dramatische valpartij van Ronald Mulder. Hij bedacht wel direct dat dit zijn kansen voor een podiumplek vergrootte. "Zo simpel is het. Dat is geen hogere wiskunde, maar in eerste instantie denk je vooral: holy shit, hoe gaat het met Ronald?"
Esders beseft dat het voor het toernooi niet leuk was dat Ronald Mulder en Hein Otterspeer zichzelf uitschakelden. "Je ziet dat iedereen foutjes maakt. Ik heb mijn eerste 1000 meter ook verprutst. Als je een beetje fantaseert en ik had een betere eerste 1000 meter gereden, dan had het nog maar zo een heel ander podium kunnen zijn", aldus Esders. "Ja, het was een heel dynamisch toernooi waarin van alles gebeurde."
Mindgame
Naast dynamisch was het ook een roerig toernooi voor Esders, die als 1000 meterspecialist vooral de winst pakte op de 500 meter. Na dag één ervoer hij hierover vooral tevredenheid en twijfel. "Ik dacht: waarom loopt mijn 500 meter wel en mijn 1000 niet, terwijl dat juist mijn kracht is? Het was een soort van mindgame waar ik in terecht kwam."
Toch had Esders weinig reden tot klagen na het halen van zijn eerste podiumplek op een NK. "Ik heb goede ritten gereden en onder hoge druk gepresteerd. Het is top als je dat voor elkaar krijgt." Of hij al weet waar hij zijn medaille gaat bewaren? "Die komt om mijn domtoren van de Utrecht City Bokaal", besluit hij lachend.
