23 november 2019 was een vreemde dag voor de schaatser uit Diepenveen. Voor het eerst in zijn leven dook Esders onder de 1.09 op de 1000 meter. Met een tijd van 1.08,67 haalde hij tijdens een trainingswedstrijd in Heerenveen een flinke hap van zijn vorige persoonlijke record af. Het gebeurde vlak na het teleurstellend verlopen WCKT. "Op het moment dat ik over de finish kwam, had ik bijna tranen in mijn ogen. Ik was ontzettend emotioneel", vertelt Esders nog altijd opgetogen in Sportstad Heerenveen.
Na deze trainingswedstrijd gooide Esders een Instagrampost online, waarbij hij vertelde dat hij er als kind van droomde om tijden te rijden die voormalig olympisch kampioen Stefan Groothuis ook reed. "Hij was als kind mijn grote voorbeeld. Zijn controle, zijn kracht en ook die gigantische slagen van hem waren prachtig om te zien. Bovendien heeft hij bij dezelfde club geschaatst als ik", doelt hij op de Deventer IJsclub. Of Esders zijn voorbeeld qua tijden wil verslaan? "Ik heb ooit voor de grap eens gezegd dat ik het clubrecord op de 1000 meter wilde verbreken, maar dat stond op naam vaan Groothuis met 1.06,9, haha."
Te oud
Dat een carrière raar kan lopen, beseft Esders als geen ander. Toen hij 22 was en studeerde in Enschede heeft hij weleens aan stoppen gedacht. "Ik schaatste met mijn ploeg in Enschede en mijn ploeggenoten en ik merkten: in deze omgeving gaan wij geen stappen meer maken. Toen werden wij uitgenodigd om een keer te komen praten met Gewest Fryslân", aldus Esders, die in eerste instantie niet overtuigd was om te verkassen.
Zijn vrienden kozen uiteindelijk voor een langer verblijf in het oosten van het land, terwijl Esders dat ineens totaal niet meer zag zitten. De druppel die de emmer liet overlopen, was dat hij door meerdere coaches als 'te oud' werd bestempeld. "Ik heb toen meteen naar Gewest Fryslân gebeld en gezegd dat ik kwam", stelt Esders, die vanaf dat moment enorm geprikkeld was. "Ik dacht: zij gaan mij niet vertellen dat ik te oud of niet goed genoeg ben."
Nu hij een paar jaar verder is, durft hij wel te stellen dat deze beslissing de beste keuze is geweest die hij ooit heeft genomen. Inmiddels zijn zijn vrienden die in het oosten bleven gestopt en zij hebben hun prioriteiten verlegd. “Ik ben nu 27 jaar en ik ontwikkel me nog altijd door", vertelt de sprinter. "Zolang ik het mooi vind om de puzzel te blijven leggen, ben ik gelukkig. Het vuur in mij is nog altijd aangewakkerd."
Vriendengroep
Toen al zijn jeugdvrienden stopten met schaatsen, ging Esders als enige door. "Vroeger gingen we weleens met zijn vijven of zessen een weekje naar de Ardennen. Niet alleen voor de gezelligheid, maar uiteraard ook om te trainen", vertelt Esders, die nog altijd beste vrienden is met zijn schaatsmaatjes van vroeger. "Dat gaat nu niet zomaar meer. Dat is jammer, maar ik moet ook relativeren dat we allemaal een heel ander leven hebben."
Hij zal er naar eigen zeggen ‘niet aan ontkomen’, maar op dit moment kan Esders zich nog weinig voorstellen van het zogenaamde huisje boompje beestje leven. "Ik ben graag bij mijn vrienden en dan heb ik weleens zo'n kleine op schoot zitten. Dat vind ik hartstikke leuk, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel weer blij ben als ik daar weer weg kan", vertelt hij lachend. "Het is een volkomen ander leven, maar het heeft natuurlijk ook wel weer wat."
Esders’ vrienden spelen niet per definitie mee in zijn drang te presteren. Hij vindt dat een topsporter sowieso een prestatiedrang hoort te hebben. "Maar ik kan het natuurlijk maar beter goed doen, aangezien ik de enige ben die is doorgegaan", stelt hij lachend. "Zonder gekheid: het is fijn om mensen buiten Heerenveen te hebben waarmee ik kan sparren. Wanneer ik zou zeggen dat ik twijfel of ik doorga, zijn mijn vrienden de eerste die zeggen: ‘Gijs, jij moet doorgaan’! Mijn vrienden geven mij een verfrissend beeld op de schaatswereld, waardoor ik een tunnelvisie voorkom."
Stereotypering
Momenteel rijdt Esders al een paar jaar bij RTC Noord/Fryslân en dat bevalt hem meer dan goed. Esders, die naast het schaatsen ook werkt bij Friesland Lease om zijn carrière te kunnen financieren, zaagt ook graag aan de stereotypering dat je alleen hard zou kunnen rijden als je rijdt voor een commercieel team. "Er heerst heel erg een beeld dat je naar een commercieel team moet om de Olympische Spelen te halen. Dan is er iets in mij wat triggert. Ik wil laten zien dat het ook anders kan."
Wel voegt hij daaraan toe dat hij de kans groter acht om zijn dromen waar te maken als hij bij een commercieel team onder contract zou staan. "Om de laatste stap te maken en te concurreren met de toppers besef ik dat ik toch de voorwaarden van een commerciële ploeg nodig heb", doelt Esders op het volledig kunnen focussen op de schaatssport, met randvoorwaarden van een commerciële ploeg en zonder hoge kosten.
Want dat Esders goed kan schaatsen, bewees hij vorig seizoen wel toen hij zich voor het eerst aan Nederland liet zien door zich te plaatsen voor de World Cups. Hoewel hij zich er dit seizoen graag weer tussen had gereden, kon hij wel een 'mythische' prijs aan zijn palmares toevoegen. Dankzij vier stabiele races won hij voor het eerst in zijn carrière de Utrecht City Bokaal. Komend weekend gaat Esders van start op het KPN NK Sprint, waar hij zich weer hoopt te kunnen bewijzen door het rijden van een goede vierkamp. Want één ding is zeker: het vuur is nog lang niet gedoofd.
