Een dag na zijn officiële rentree - Knegt maakte vrijdag na 400 dagen zijn opwachting in de relay - was de spanning bij de Fries behoorlijk voelbaar. Waar hij vrijdag de druk nog kon verdelen over de andere drie rijders uit het team, stond hij er zaterdagmiddag op de 1500 meter toch echt alleen voor. "Hoe die spanning zich uit? Ik ben dan wat meer op mezelf en bereid me op mijn eigen manier voor. Dat doe ik sowieso wel, maar nu in het extreme", aldus Knegt.
Niet alleen voor Knegt zelf, maar ook voor alle shorttrackliefhebbers in Nederland was het de vraag of hij zich zou kunnen mengen met het internationale geweld. Na het ongeluk met de houtkachel herstelde Knegt weliswaar sneller dan gedacht, maar wist hij dat hij een flinke achterstand moest overbruggen. Tijdens de halve finale van de 1500 meter, waar Knegt dankzij een wildcard voor was toegelaten, wilde hij het publiek in Dordrecht laten zien dat hij in goeden doen was.
Herstart
Vanaf de start reed Knegt attent voorin en leek hij weinig onder te doen voor zijn concurrenten. Met nog drie ronden te gaan stond Knegt er goed voor, maar een halve ronde later gingen hij en een aantal andere rijders onderuit. De scheidsrechters grepen meteen in en riepen om een herstart van de race. "Dat was jammer, want ik dacht dat ik een goede kans maakte om de finale te halen", stelde Knegt enigszins teleurgesteld. "Voorheen zou ik hebben gelachen om zo'n herstart, maar mijn herstel gaat toch nog minder snel dan ik gewend ben."
Een nieuwe start kwam Knegt gezien zijn conditionele achterstand niet per se goed uit, maar desalniettemin was hij benieuwd hoe ver hij zou komen. "Ik ben heel diep moeten gaan en voelde mijn benen ontploffen. Toch verbaasde ik mezelf en Jeroen (Otter, bondscoach, red.) dat ik zo lang mee kon met de jongens", aldus Knegt, die in de halve finale als derde eindigde en daardoor naar de B-finale mocht.
In die B-finale toonde de Schicht uit Bantega zijn ouderwetse klasse. Met een paar flitsende acties hield hij onder meer landgenoot Sven Roes achter zich, waarna hij met gebalde vuisten als eerste over de streep kwam. Het zorgde voor extase in Sportboulevard Dordrecht. "Ik denk wel dat ik het publiek heb laten zien dat ik het nog niet verleerd ben", gaf Knegt trots aan. "Natuurlijk is het altijd maar afwachten of je het nog kunt, maar dit geeft mij de bevestiging dat ik het nog kan. Als ik fysiek in orde ben, kan ik weer mee gaan doen om de prijzen."
Boos en blij
Op de 1000 meter pakte Itzhak de Laat zijn eerste individuele medaille in de World Cup. Hij ging er met het brons vandoor achter de Zuid-Koreaan Dag-yeom Kim en Cedrik Blais uit Canada. Na een ijzersterke en overtuigende kwart- en halve finale begon De Laat ook voortvarend aan de finale. Met een aantal fraaie acties verdedigde hij zijn koppositie tegenover twee Koreanen.
In de slotfase ging het echter mis: na een licht duwtje van In-wook Park schoof de Nederlander bij het uitkomen van de bocht onderuit en vloog tegen de boarding. Woedend sloeg de Fries met zijn hand op het ijs, maar hij krabbelde wel weer overeind om de race uit te rijden. Hij finishte uiteindelijk als vierde, want eerder in de race was de Canadees Jordan Pierre-Gilles al ten val gekomen.
Na het bekijken van de videobeelden kreeg de Koreaan Park een penalty en steeg De Laat naar de derde plaats. Met een dankbaar gebaar stapte hij het ijs weer op om zijn medaille in ontvangst te nemen. De dag werd ook in stijl afgesloten door De Laat, die samen met Daan Breeuwsma, Sven Roes en Sjinkie Knegt een finaleplaats afdwong op de relay. De mannen reden lang op de derde plek, maar in de laatste ronde kon De Laat toch nog voorbij de Russen komen.
Klik hier voor de volledige uitslagen.
