Tickets
Shop
Nieuws 13 feb 2020

Achtereekte: 'Ik heb gereden op een broodje pure hagelslag'

Carlijn Achtereekte heeft in Salt Lake City korte metten gemaakt met haar angst een eendagsvlieg te zijn. Nadat de schaatsster van Team Jumbo-Visma in 2018 olympisch kampioen werd op de drie kilometer maakte ze zich nog weleens zorgen dat er gedacht zou worden dat het maar een uitschieter was. Deze zilveren medaille bewijst het tegendeel: "Ik laat zien dat ik erbij hoor, dit is mijn mooiste medaille na de Spelen."

Foto : Soenar Chamid

"Als je zo'n titel behaalt krijg je een onbewuste druk: je wilt het nog een keer laten zien", legt ze uit. En dat gebeurde donderdag dan eindelijk op het ijs van de Utah Olympic Oval. Ze noteerde in rit zes een dik persoonlijk record van 3.54,92. Samen met coach Jac Orie was er een inschatting gemaakt dat 3.53 nodig was voor de overwinning.

"Ik vond het lastig inschatten wat het waard was. Een podium zag ik er wel inzitten, maar ik durfde nog niet zo goed te juichen", vertelt Achtereekte. "Dat heb ik ook weleens gedaan en dan werd ik vierde." Haar tijd bleek inderdaad nét niet snel genoeg voor de eindoverwinning. In de voorlaatste rit snelde de Tsjechische Martina Sablikova, inmiddels zesvoudig winnares van de 3000 meter, naar 3.54,25. Het brons ging naar de Russin Natalia Voronina (3.55,54).

"Sablikova rijdt haar races altijd kaarsvlak. Als je haar ritten analyseert is er misschien een enkele keer dat ze de snelheid niet haalt. Bij mij zat er wat ruimte in de laatste rondjes, dat had ik op de Spelen niet. Ik wil natuurlijk het liefste winnen, maar het is niet zomaar iemand."

Berusting
Dat ze een medaille zou pakken kwam echter niet totaal onverwacht, want het gevoel waar Achtereekte vanmorgen mee uit bed kwam herkende ze van een andere succesvolle dag uit haar carrière: de drie kilometer in Zuid-Korea. "Ik dacht: het kan weleens een mooie dag worden. Het is een soort berusting. Ik kan heel zenuwachtig zijn en dat word ik een beetje kriebelig, een beetje teveel energie", luidt het.

Foto : Soenar Chamid

Coach Orie noemt haar daarom nog weleens 'tutteletuut' - druk doen en van alles erbij halen, beschrijft Achtereekte het gedrag wat vaak twee dagen voor de race de kop opsteekt. "Ik ben dan een beetje wappie", lacht ze. "Ergens is dat mijn kracht, maar het kan ook mijn achilleshiel zijn. Vandaag wist ik het goed te managen. Het klinkt heel cliché, maar ik wilde er een mooie dag van maken voor mezelf."

Het speciale en kalme gevoel wat Achtereekte vertrouwen geeft, komt niet vaak opzetten. Maar als ze er dan toch invloed op heeft, komt het wel omdat alles goed geregeld is. "Ik kan nog weleens last krijgen van mijn buik, dus ze hadden ervoor gezorgd dat ik mijn Nederlandse boterhammen kreeg vanmorgen. Ik heb gereden op een broodje pure hagelslag", besluit ze grappend.

Hoge verwachtingen
Esmee Visser kon de hoge verwachtingen niet waarmaken. De tweevoudig Europees kampioene ging te traag van start en kon daarna haar achterstand op de leidende Achtereekte niet meer goedmaken. Visser finishte in 3.56,78, goed voor de vijfde plaats. Ze reed vorig jaar bij de wereldbekerfinale in Salt Lake City nog een Nederlands record op de 3000 meter (3.54,02).

Irene Schouten bleef met haar tijd van 3.58,26 net boven haar persoonlijke record dat ze vorige week vrijdag in Calgary neerzette (3.58,07). De regerend wereldkampioene op de massastart eindigde op de zevende plaats.

Bekijk hier de volledige uitslagen.


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan