Waar het WK Kwalificatietoernooi voor de meeste schaatsers de laatste kans is om hun seizoen te redden, zou het voor Romeijn al een mooie bonus zijn als hij volgend weekend zijn opwachting mag maken. De sprinter, die vooralsnog tweede reserve is op de 500 meter, acht de kans echter klein dat hij het toernooi mag rijden. "Het zou een mooie wedstrijd zijn om het seizoen mee te beginnen, maar aan de andere kant ben ik op dit moment nog niet competitief", is Romeijn eerlijk. "De reden waarom ik toch graag mee wil doen, is om er voor m'n team te zijn en te laten zien dat ik terug kan komen na een tegenslag."
Gevloerd
Romeijn werd begin juni namelijk getroffen door een virusinfectie. In tijden van corona wordt er dan al gauw gedacht aan het coronavirus, maar in het geval van Romeijn gaat het om het cytomegalonvirus (CMV). Vrijwel iedereen komt met dit virus in aanraking en de meerderheid van de Nederlanders heeft ooit een CMV-infectie gehad. "De meeste mensen houden er alleen wat griepklachten aan over, maar ik ben er behoorlijk door uit het veld geslagen. Dit virus heeft me letterlijk lam gelegd, ik was compleet gevloerd."
Brute pech, noemt Romeijn het. "In eerste instantie dacht ik dat ik overtraind was en dat ik er na een paar rustdagen wel weer bovenop zou komen. Toen het vervolgens maar niet verbeterde, zijn we dieper onderzoek gaan doen en bleek dat mijn lever overuren draaide. Meestal wordt er dan gedacht aan de ziekte van Pfeiffer, maar dat heb ik waarschijnlijk al eens gehad en niet gemerkt. De oorzaak was dus CMV, al heeft dat redelijk dezelfde uitwerking als Pfeiffer. Om het makkelijk te houden, noem ik het gewoon het jongere broertje van Pfeiffer."
Vermoeidheid is één van de verschijnselen daarvan; de eerste twee maanden kwam Romeijn dan ook amper van zijn bank af. Als de zon buiten scheen, moesten de gordijnen de hele dag dicht blijven, zodat de warmte niet naar binnen kwam. "Ik was echt ziek en wilde het liefst alleen maar rusten", gaat de sprinter verder. "Pas in augustus ben ik langzaam weer aan mijn conditie gaan werken en ging ik er stiekem van uit dat ik er aan het begin van het seizoen wel weer zou staan. Dat het uiteindelijk zó lang zou duren, had ik niet kunnen voorzien."
Vechter
Iemand die dat wel had voorzien, is zijn trainer Kosta Poltavets, erkent Romeijn. "In juni zei hij al tegen mij: 'Als je pech hebt, kan dit je zomaar een heel seizoen kosten'. Ik wilde daar aanvankelijk niet aan toegeven en probeerde het tegendeel te bewijzen, maar als ik er nu zo op terugkijk, heeft hij wel gelijk gehad", zegt hij glimlachend. Het zit ook niet in zijn aard om niet meteen de handdoek in de ring te werpen. "Ik zit gewoon niet in elkaar om te zeggen: dan maar niet. Ik ben een vechter, tot het bittere eind!"
Of de Zuid-Hollander er wel eens doorheen heeft gezeten? "Natuurlijk denk je weleens: waar is het einde van deze tunnel? Maar gelukkig ben ik van mezelf positief ingesteld en vind ik altijd wel weer iets om mezelf uit te dagen", aldus Romeijn, die zich momenteel richt op kleine stapjes in zijn herstel. "Als topsporter kan het nooit snel genoeg gaan, maar ik moet mezelf er echt toe dwingen dat ik blij moet zijn als ik me weer heb verbeterd ten opzichte van een week eerder. Het liefst wil je beter worden dan je ooit bent geweest, maar zo ver ben ik nu gewoon nog niet."
Romeijn is inmiddels weer gezond verklaard en traint weer voluit mee met het team waar hij sinds april onderdeel van uitmaakt. Bij het nieuwe team van Koen Verweij en Jutta Leerdam, dat sinds eind oktober Team Worldstream heet, hoopt Romeijn onder leiding van Kosta Poltavets zijn beste niveau te halen. "Een aantal jaar geleden had ik hem al eens gesproken, maar toen bleef hij in Rusland. Toen ik hoorde dat hij terugkwam naar Nederland, was ik heel erg blij", aldus Romeijn. "Je kunt je voorstellen dat ik superveel zin had om met hem aan de slag te gaan, maar nog geen maand later lag ik plat. Dat maakte het extra zuur."
Dit toch wel vreemde seizoen mag na het WKKT voor de meeste schaatsers dan alweer voorbij zijn; voor Romeijn gaat het seizoen dan net pas beginnen. Hij wil de komende maanden ('tot maart ligt er namelijk nog ijs') vooral gebruiken om terug te komen op zijn oude niveau, zodat hij met een schone lei aan het olympische seizoen kan beginnen. "Als sporter is dit misschien een verloren seizoen, maar als mens ben ik er sterker van geworden. Ik heb geleerd om geduldig te blijven en ik ga keihard werken om m'n lichaam topfit te krijgen. De Olympische Spelen zijn altijd een droom van me geweest en je moet je dromen altijd achterna jagen."
