Hij heeft er alles aan gedaan om professioneel schaatser te blijven, geeft Jorritsma via de telefoon aan. Nadat TalentNED verder ging als opleidingsteam moest de sprinter uit Diever op zoek naar iets anders. Hij voerde meerdere gesprekken, maar het leverde niets concreets op. "Vlak voordat Kjeld Nuis naar Team Reggeborgh vertrok, zou ik een gesprek hebben met Jac Orie, maar na de transfer van Kjeld veranderde alles", doelt Jorritsma op de heuse stoelendans.
Bij Team FrySk kreeg hij uiteindelijk de mogelijkheid om zijn carrière te vervolgen, maar na het uitblijven van een persoonlijke geldschieter wist hij dat er geen andere keus was dan zijn carrière te beëindigen. "Op voorhand was het voor mij ook een optie geweest om het schaatsen te combineren met werk, maar het bedrag dat ik nodig had om parttime rond te komen, kon ik nergens verdienen. Als je het financieel niet voor elkaar krijgt, houdt het gewoon op."
Rechtsaf
Jorritsma leek als jongeling een gouden toekomst tegemoet te gaan. In 2015 boekte de sprinter uit Diever zijn eerste (en enige) World Cup-zege door op de 1000 meter onder meer Pavel Kulizhnikov en Kjeld Nuis achter zich te houden. In de jaren daarna kwam hij echter niet meer in de buurt van zulke prestaties. "Ik heb genoeg wedstrijden gehad waarvan ik dacht: ik sla rechtsaf en ik wil weg. Ik schaamde me soms voor m'n tijden, omdat ik wist dat ik veel beter kon", is Jorritsma eerlijk.
Wat de reden van zijn mindere presteren is, weet hij niet, al zag hij in zijn laatste jaar bij Team Reggeborgh eindelijk weer de Jorritsma van vroeger. "Dat waren tijden die er weer op leken", vervolgt de sprinter, die halverwege dat seizoen een aanbod van TalentNED had gekregen. "De deur was bij Gerard (van Velde, red.) nog niet dicht, maar ik koos voor zekerheid en had gehoopt mijn niveau bij TalentNED voort te zetten. Achteraf was het geen goede keus om daarnaartoe te gaan", doelt Jorritsma op het stoppen van de ploeg.
Hij vindt het jammer dat hij op zijn 27e gedwongen wordt om te stoppen, ook omdat hij weet dat schaatsers op latere leeftijd nog goed kunnen presteren. Als voorbeelden noemt hij Ronald en Michel Mulder. "Zij begonnen pas hard te schaatsen toen ze 27 waren. Ik was op mijn 21e al goed, dus qua leeftijd had ik nog een heel schaatsleven voor me", aldus Jorritsma, die de hoop op een contract nog niet helemaal heeft opgegeven. "Stel dat ik nu nog een kans zou krijgen, pak ik die met beide handen aan."
Voorlopig heeft Jorritsma bij jachtenbouwer Zaadnoordijk in Heerenveen een nieuwe job gevonden. Bij dit bedrijf maakt hij allerlei carbon-producten voor 'luxe speedboten'. "Alles wat met carbon te maken heeft, maak ik. Ja, het is wel even wat anders dan sport, maar ik vind het leuk om te doen. Ik had graag nog een jaartje door willen gaan met schaatsen, maar het mocht helaas niet baten."
