Op het parcours in Wolvega werd de wedstrijd gecontroleerd door Gary Hekman en Bart Hoolwerf, de ploegmakkers van Ter Haar. Ontsnappingspogingen van Rémon Vos en titelverdediger Casper de Gier werden binnen schootsafstand gehouden, waardoor Ter Haar iedere keer ook punten kon pakken. Aan het eind van de wedstrijd koos hij zelf het hazenpad met Tom den Heijer, die in zijn kielzog naar de tweede plaats reed. De Gier hield genoeg punten over aan zijn vlucht voor het brons.
Ter Haar was blij dat hij bij zijn enige optreden op dit NK de titel veroverde. Waar hij de afgelopen jaren vier keer op rij de beste was op de afvalkoers op de baan, had hij op de weg nog nooit gewonnen. "En dan kan ik meestal niet heel goed uit de voeten in de regen, maar na de start voelde het meteen goed. Ik had goede wielen gestoken, dus twijfelde geen moment dat het niet zou kunnen."
Toch voelde hij vooraf wel dat hij net een trainingskamp achter de rug had. "Eerst was het de bedoeling dat ik niet zou rijden", legt Ter Haar uit. "Maar aan het begin van het kamp hebben we de keuze gemaakt om toch te rijden. Je voelt wel dat je iets vermoeid bent, maar je leeft er toch naartoe. Bij een titelstrijd kun je altijd iets extra's geven. Ik heb jaren NK's gereden en had een mooie streak staan op de afvalkoers en die had ik graag door willen zetten. Op een gegeven moment moet je toch keuzes maken en dan kan je helaas niet meedoen."
Op de lange afstanden ging de eindzege bij de junioren naar Jorian ten Cate, die Kayo Vos en Christian Haasjes de baas bleef. Haasjes, vrijdag nog winnaar van de puntenafvalkoers bij de senioren, liet de slotafstand lopen vanwege de zondagsrust.
Handvol titels
Voor Kamminga was het alweer haar vijfde nationale titel en de tweede van de dag. Eerder veroverde ze al goud op de one lap en een paar uur later was het opnieuw raak op de puntenkoers. Op dit onderdeel liet ze nog maar eens haar klasse zien door telkens de punten weg te kapen voor de andere rijdsters. Halverwege de koers ging ze zelfs in haar eentje op jacht naar de punten. "Ik dacht: als ik weg wil rijden, moet ik het nú doen. Ik zag de anderen naar elkaar kijken en kon ze op deze manier een mentale dik uitdelen."
Dat plannetje slaagde, want Kamminga pakte tot de eindsprint de maximale twee punten. "Ik was onderweg steeds aan het rekenen: hoe lang moet ik nog wegblijven om zeker te zijn van de titel? Telkens als ik de punten binnenhaalde, dacht ik: ik kan het nog wel twee rondjes volhouden. Maar op het eind was het echt wel op, hoor", verontschuldigt ze zich bijna.
Kamminga liet zich vervolgens inrekenen door het peloton en kon op ruime afstand van het peloton juichend over de finish komen. Berber Vonk stelde het zilver veilig en het brons ging naar Bente Kerkhoff, die weliswaar even veel punten had als Laura Qualm, maar vanwege het puntje in de eindsprint het brons won. Op de lange afstanden was Qualm de beste juniore over drie dagen, voor Lotte Veenstra en Nikki Noordergraaf, en kreeg zodoende het rood-wit-blauwe tricot om haar schouders.
Bij de jeugd kregen de meisjes direct na de start weer een flinke bui over zich heen. Het deerde Patricia Koot niet om naar de overwinning te rijden. Sophie Kraaijeveld eindigde op de tweede plek, Marieke de Vries werd derde. Bij de heren reden Bret Groot en Stijn van de Bunt het hele veld aan flarden. Groot veroverde de meeste punten en werd kampioen. Van de Bunt eindigde uiteraard op de tweede plek, Timo Lamme als derde. Bij de kadetten werden Angel Daleman en Asif Muhammad kampioen.
Bekijk hier de volledige uitslagen.
