Nummer 1: Vijf op een rij voor Ivanie Blondin
"Vijf World Cup-overwinningen op een rij, ik kan me niet herinneren dat ik dit eerder heb meegemaakt. Ivanie Blondin won bij de World Cup in Nur-Sultan de 5000 meter, de 1500 meter en de team pursuit en vervolgens bij de World Cup in Nagano de massastart en de 3000 meter. Voor mij was dit heel bijzonder en het gaf Ivanie veel zelfvertrouwen. Ze was hierna minder gestrest en kon zich daardoor meer focussen op de afstanden. Haar voordeel is tegelijkertijd haar nadeel: ze kan zoveel afstanden goed rijden. Soms is het too much en daarom gaan we volgend seizoen slimme keuzes maken.
Na de voor haar tegenvallende Olympische Spelen heeft het wel een jaar geduurd voordat ze over die teleurstelling heen was. Ze is inmiddels 30 jaar en ze weet dat ze in een fase zit waarin het moet gebeuren. Dit seizoen won ze de wereldtitel op de massastart en werd ze tweede op het WK Allround. Hoewel ze vooraf de beste kaarten had, kon ze het jammer genoeg net niet afmaken in Hamar. Het was voor haar de eerste keer dat ze in zo'n situatie zat, dus dat zijn dingen die ze nog moet leren. En voor de rest natuurlijk petje af voor Ireen, die deed het supergoed!"
Nummer 2: De bronzen WK-medaille van de ploegenachtervolgingsvrouwen
"Op de tweede plaats noem ik de bronzen medaille van de Canadese vrouwen op de team pursuit bij de WK Afstanden. Tijdens de eerste vier World Cups stonden we met dezelfde opstelling aan de start en kozen we elke keer voor dezelfde tactiek (aflossen na één rondje op kop te hebben gereden). Bij de WK Afstanden kozen we echter voor een andere tactiek: we gaven Ivanie aan het begin wat meer kopwerk en Isabelle Weidemann op het eind. Deze strategie bleek goed uit te pakken, want gezien de individuele resultaten zouden de Russische dames het eigenlijk van ons moeten winnen. Ik was heel blij dat wij er ten koste van Rusland met het brons vandoor gingen.
Niet alleen voor mij als coach was dit een mooi moment, maar ook voor het hele begeleidingsteam. Met z'n allen (fysioloog, mental performance coach, fysiotherapeut etc.) hebben we voor deze strategie gekozen en uiteindelijk ben ik degene die er de klap op geeft. In Canada vinden ze het heel belangrijk dat we goed samenwerken en je ziet dat die samenwerking het hele seizoen zijn vruchten heeft afgeworpen op de groepssfeer en op de dynamiek. We hebben een superleuke groep en deze bronzen medaille – wat tevens een Canadees record betekende – was echt een team effort."