Hij wist het vooraf niet helemaal zeker, maar toen de organisatie het er telkens over had, wist hij dat hij woensdagavond zomaar een record op zijn naam kon zetten. Als Hekman de Klim van Steenwijk zou winnen, zou hij Arjan Smit (vijfvoudig winnaar van de Klim) voorbij gaan. "Ik moest er onderweg wel een aantal keer aan denken. Ik zag Arjan langs de kant staan en dacht: goh, het zou wel lekker zijn als ik hem kan pakken."
Al tijdens de race voelde Hekman dat een overwinning erin zat. Hij zat goed in de wedstrijd, sprong geregeld naar de voorste groepjes toe en reed alert voorin. "Ik had constant het gevoel dat ik net iets meer snelheid had dan de rest. Waar de rest op 100 procent zat te rijden, reed ik 95 procent. Dat is wel lekker", aldus Hekman, die samen met onder meer Crispijn Ariëns, Ronald Haasjes, Remon Vos, Jordy Harink, Peter Michael en Casper de Gier in de beslissende kopgroep leek te zitten.
Toch sloot er in de laatste ronde nog een groepje van achter aan ('dat had ik niet meer verwacht'), waardoor de Klim van Steenwijk op een massasprint uit zou lopen. Het was de Spanjaard Patxi Peula Cabello die - net als vorig jaar - ruim voor het laatste rechte stuk hard aanzette en meteen twintig meter voorsprong pakte. "Ik dacht: dit is wel heel gevaarlijk. Gelukkig viel hij goed stil halverwege de klim en kon ik er nog overheen met een extra versnelling. De rest lag een stukje achter."
Het betekende dat Hekman zich net als in 2008, 2009, 2014, 2016 en 2018 de beste van Steenwijk mocht noemen. Hij herinnert zich alle overwinningen nog goed: het waren vooral sprintjes uit kleine groepjes of pelotonsprints. "In 2009 won ik de sprint van de Nieuw-Zeelander Shane Dobbin, die op dat moment de wereldkampioen was. Dat was een mooi moment." Toch vond hij de editie van 2016 de mooiste. "Toen werd hier het EK gereden en versloeg ik Bart Swings. Ja, dat is tot nu toe mijn enige EK-titel."
Voor de komende doelen droomt Hekman alvast verder. Zo zou hij graag nog een ander record van Arjan Smit afpakken, namelijk het aantal nationale marathontitels. "Dat zal niet makkelijk worden. Ik sta op vijf titels en hij op zeven." Daarnaast is een wereldtitel op de marathon een droom die hij graag nog ziet uitkomen. "Na het NK Baan/Weg ga ik me volledig richten op het NK en WK Marathon. Ik ga na het NK Baan/Weg over op de grote wielen (bij een marathon mag je op drie grote wielen, red.) en ga er veel op trainen zodat ik daarmee een voorsprong kan pakken."
Groenewoud verrast bij de vrouwen
Debuteren met een overwinning. Het overkwam Marijke Groenewoud bij de vrouweneditie van de Klim van Steenwijk. De 20-jarige rijdster uit Hallum kwam op het laatste rechte stuk als een duveltje uit een doosje opzetten en verraste vriend en vijand door met de overwinning aan de haal te gaan. "Ze zeggen dat dit een populaire wedstrijd is. Dat wist ik niet eens", glunderde de jongeling na afloop.
Dat ze bij haar debuut op het hoogste treetje mocht staan, had ze nooit verwacht. Terwijl iedereen zich opmaakte voor de eindsprint, bevond Groenewoud zich achteraan het elitegroepje. "Toen we het laatste rechte stuk op gingen, zat ik ongeveer op de twaalfde positie. Ik dacht: dit wordt helemaal niks meer, maar hoe verder we kwamen hoe dichterbij ik kwam. Ik had nog best veel energie over en op een gegeven moment zag ik dat ik het podium nog wel zou kunnen halen", aldus Groenewoud, die de streep met een behoorlijke ontlading passeerde.
Dat zat hem in meerdere dingen. Ze kampte de hele week met keelontsteking (wat waarschijnlijk nog te maken heeft met de ziekte van Pfeiffer) en wist niet wat ze in Steenwijk kon verwachten. Daarnaast bracht ze privé een moeilijke periode door met het verlies van haar opa en oom in een zeer kort tijdsbestek. "Zoiets hakt er natuurlijk wel in en daarna is het nog niet echt goed gegaan, dus dan is het lekker dat ik nu de eerste overwinning van het seizoen heb behaald."
Groenewoud, die skeelert bij Skateforce en schaatst bij het team van Jillert Anema, hield in de sprint de Duitse Josie Hofmann en tweevoudig winnares Manon Kamminga knap achter zich. Terwijl meerdere vrouwen tijdens de race probeerden te ontsnappen, speelde Groenewoud verstoppertje. "Ik weet dat ik nog niet zo sterk ben om aan te vallen en dat ik nog niet zo sterk ben als dat ik kan zijn. Des te mooier dat ik hem nu al kan winnen. Ja, deze beker krijgt een mooi plekje op mijn nachtkastje", besluit ze glimlachend.
Klik hier voor de volledige uitslagen.
