Tickets
Shop
Nieuws 26 jan 2019

Bruggink in rood-wit-blauwe trui: 'Eerste overwinning meteen een mooie'

Mart Bruggink heeft op de Weissensee in Oostenrijk verrassend de Nederlandse titel op natuurijs veroverd. De 30-jarige rijder van Team Bouwselect bleek na 150 kilometer afzien de slimste en de sterkste in het KPN ONK. Op het laatste stuk naar de finish wist hij de ontsnapte Willem Hoolwerf te achterhalen waarna hij solo over de finish reed. Hoolwerf eindigde na bijna vier uur ploeteren als tweede en Sjoerd den Hertog kwam als derde binnen.

Foto : Vincent Riemersma

Na wat vluchtpogingen in het begin van de koers over 150 kilometer, de helft langer dan afgelopen jaren, was er met 80 kilometer op de teller een kopgroep weg met Robert Post, Evert Hoolwerf, Jordy Harink, Willem Hoolwerf, Ronald Haasjes, Crispijn Ariëns, Marcel van Ham, Timo Verkaaik, Christiaan Hoekstra, Frank Vreugdenhil, Marco van der Tuin, Mart Bruggink en even later sloot Bart Mol aan. De groep hield het peloton op een minuut en Arjan Stroetinga probeerde solo de oversteek te maken maar slaagde daar niet in.

In de slotfase stoomde verschillende groepen op richting de koplopers. Onder andere Simon Schouten, titelverdediger Bart Hoolwerf, Jordy Harink, Sjoerd den Hertog, Ronald Haasjes, Gary Hekman en Jouke Hoogeveen weten zich bij de voorste rijders te voegen en met een grote groep van 27 man op voorsprong werd de bel geluid voor de laatste ronde.

Harink waagde in de laatste tien kilometer een solo-vlucht en terwijl de rest van de groep stilviel, reden Willem Hoolwerf en Haasjes het gat dicht. Hoolwerf sprong vervolgens alleen weg in een ultieme poging zijn slag te slaan. Anderhalve kilometer voor de finish zette Bruggink echter het gas erop en in de verzorgingsstraat ging hij erop en erover bij Hoolwerf. Juichend kwam hij alleen over de meet. Sjoerd den Hertog werd derde en hield beloftenrijder Haasjes net van het podium af.

Verrassen
Uitzinnig van vreugde werd de winst van Bruggink gevierd door Team Bouwselect. Het is zijn eerste overwinning op het hoogste niveau en de 30-jarige Tubbergenaar pakt meteen de Nederlandse titel. "Het kan minder hè. Mijn eerste overwinning en meteen een heel mooie", lacht de winnaar. "Ik ben al een keer tweede geweest in de Alternatieve Elfstedentocht (in 2011, red.) en heb volgens mij vijf podiumplaatsen gepakt in acht jaar. Maar nog nooit een zege dus het moest er wel een keer van komen. Het was een hele mooie wedstrijd."

"We hebben het met elkaar in onze ploeg geweldig gedaan. Wie het dan doet, maakt niet uit. Als je het elkaar niet gunt, dan lukt het je niet. Dus het is juist mooi om te verrassen. Iedereen kijkt naar Jouke en ik ga, da's toch prachtig? Wij zijn ook een grote ploeg, alleen je ziet het niet altijd." Twee keer per week gaat Bruggink eerder weg van z'n werk en rijdt hij vanuit Twente naar Heerenveen om te trainen met het team. Deze zomer sloot hij zich aan de wielerclub in Oldenzaal. "In de winter ook elke zondag. Dan lig je om twee uur 's nachts in je bed na een wedstrijd en om half 10 sta je bij het clubgebouw om met die jongens vier uur te gaan fietsen. Het heeft wel zin gehad."

Met zijn dochtertje op de arm staat Bruggink na de finish de pers te woord. "Ze is nu ruim een jaar oud en dit is al haar tweede keer op de Weissensee. We moeten haar er maar mee opvoeden en hopelijk kan ik haar later hier aanmoedigen", besluit de kersverse kampioen met een liefkozend blik.

Alles of niets
Achter Bruggink kwam een flink balende Willem Hoolwerf over de streep. Na een eerste emotionele reactie kon de 24-jarige rijder van AB Vakwerk de nederlaag al gauw weer relativeren. "Ik heb erg goed gereden, alleen jammer dat Mart er net in de laatste honderd meter overheen komt. Hij heeft het goed getimed en kwam precies op het juiste moment. Ik wilde nog een keer gaan, maar er zat niets meer in. Ik had me echt helemaal leeg gereden. Het is wat het is."

Een jaar geleden zegevierde Willems neefje Bart Hoolwerf voor diens oudere broer Evert in een eindsprint. "Ja, het was mooi geweest als de titel in de familie was gebleven", lacht Willem. "Ik had goede benen en heb me lang gespaard. Tot 80 kilometer heb ik niet veel hoeven doen maar toen ik ging, zat ik gelijk in de kopgroep. Op vijf kilometer van de finish zag ik Roy (Boeve – ploegleider, red.) staan en riep ik: moet ik gaan? Toen ben ik vol gas gegaan, een alles-of-niets-actie. Het was blijkbaar net te ver."

Ondertussen komt Bart, de onttroonde kampioen, aangefietst. "Ik reed in de tweede lus en had echt gehoopt dat jij 'm zou pakken. Als dan toch iemand 'm pakt, moet jij het maar doen", klinkt het. Willem knikt instemmend: "Jammer hè, net niet."

Klik hier voor de volledige uitslag.


Deel dit artikel op
Gerelateerde artikelen
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan