Hoewel hij zijn geliefde sushirestaurants in Japan aan zich voorbij moest laten gaan, kon Smeekens thuis zijn vrolijke dochtertje elke dag bewonderen. "Het is heel mooi om te zien dat het zo goed gaat. Ze kan niet wachten om alles te ontdekken", geeft de zesvoudig Nederlands kampioen trots aan. Volgens Smeekens geeft het vaderschap een verdieping in zijn leven. "Het is een nieuwe ervaring, maar het is niet zozeer dat mijn leven is veranderd. Het geeft een mooie tegenwicht aan het topsportleven."
Een beetje vrolijkheid kon hij begin november wel gebruiken: het missen van de World Cups was namelijk een hard gelag voor Smeekens. Na veertien jaar reed hij zich bij het kwalificatietoernooi in Heerenveen niet bij de beste vijf op de 500 meter. Na een naar eigen zeggen 'één van zijn slechtste ritten sinds lange tijd' kwam hij niet verder dan de achtste plek. "Het was veel te gehaast", kijkt Smeekens terug op die rit. "De eerste passen waren al niet goed en als je eenmaal in zo'n modus zit, is het heel moeilijk om terug te komen in de goede positie."
Na een slechte start probeerde hij de boel nog te redden door heel hard te 'rammen', maar dat leverde niet het gewenste resultaat op. "Ik wilde te graag en maakte daardoor m'n slagen niet meer af. Schaatsen is een subtiele sport en dat kan niet goedgemaakt worden met bruut geweld", stelt de Raaltenaar, die een flinke kater overhield aan zijn matige optreden tijdens het kwalificatietoernooi. "Ik heb er bijzonder slecht van geslapen. Het was net of ik een paar cafeïnepillen te veel had gehad."
Oude beestjes
Toch zette hij de knop snel weer om, want eind december staan de allesbepalende KPN NK Afstanden voor de deur. Smeekens ging terug naar de basis, verruilde zijn nieuwe ijzers voor de vertrouwde oude 'beestjes' en won het zelfvertrouwen terug in trainingen, trainingswedstrijden en een trainingskamp in Collalbo. "Als sporter ben je altijd aan het twijfelen en zeker als het niet lukt, wil je je verbeteren. Je wil weer ergens op kunnen bouwen en ik moet zeggen dat ik nu lekker in mijn vel zit."
Dat er een einde kwam aan zijn indrukwekkende reeks, was voor de sprinter uit Raalte 'flink balen', maar ook niet meer dan dat. "Het geeft ook aan dat het niet misselijk ging de laatste tijd", zegt Smeekens terecht. "Maar uiteindelijk ga je een seizoen in om WK's en EK's te rijden. Of je nou vier World Cups hebt gewonnen of vier keer heel slecht hebt gereden, in december en februari staat iedereen weer op nul. Als het tijdens het NK goed gaat, heb je een aantal mooie wedstrijden voor de boeg, maar als het niet goed gaat, heb je een heel jaar keihard getraind en er alles voor gelaten en sta je met lege handen. Dat is best heftig."
Toch is de druk bij het KPN NK niet hoger dan andere jaren, beweert hij. "Het is mijn hele leven al zo. Als je er in december niet bijzit, ga je niet naar de grote toernooien. Zo simpel is het. Je moet heel graag hard willen rijden, maar je moet niet verkrampen omdat je iets goed wil maken van afgelopen november. Het is de kunst om scherp te zijn en soepel en goed te schaatsen. Of ik aan een titel denk? Ik heb hem zes keer gewonnen en zou er graag een zevende aan toe willen voegen. Dat zou wel gaaf zijn!"
