Het was een hectische race bij de junioren. Met 29 ronden op het bord ontstond er een grote struikelpartij op het rechte stuk waar onder meer Brit Qualm en Ramona Westerhuis bij betrokken waren. Westerhuis kwam ongelukkig terecht en de race werd stilgelegd. "Het gebeurde achter mij dus ik zag het niet. Gelukkig maar", vertelt Kerkhoff over de val van haar teamgenote. Na een paar minuten werd Westerhuis per brancard van de piste afgevoerd. De koers werd hervat met dertig toeren te gaan. "Frank (Fiers, bondscoach) zei: gebruik de eerste tien rondjes om weer in te komen, want het gaat een klap zijn. Dat wist ik ook."
Met het wegvallen van Westerhuis viel ook het oorspronkelijke raceplan in duigen. De Blokkerse zou als vooruitgeschoven pion dienen: punten sprokkelen en de tegenstanders op het idee brengen dat Oranje voor Westerhuis ging rijden. Kerkhoff, die het moest hebben van een ontsnapping, zou later in de race haar slag gaan slaan. "Als je goud wilt halen, moet je natuurlijk wel in het begin al meedoen. Maar als ik elke sprint mee rijd, ben ik gewoon op. Dan kan ik niet meer wegrijden en gebruik je niet je eigen krachten." Terwijl de ronden wegtikten, pakten de drie Françaises flink wat punten.
Goud of niet?
Op elf ronden voor het einde zette Kerkhoff haar aanval in. De Oostwoudse kreeg Alison Bernardi en Marine Balanant mee. Het puntenaantal van Kerkhoff liep gestaag op en ze probeerde bevestiging te zoeken bij bondscoach Frank Fiers. Stond ze op plek één of niet? "Frank zei van wel, in de hoop dat ik dan wat rustiger met de Fransen zou rijden. Achteraf bleek ik toen nog niet zeker te zijn van de overwinning."
Kerkhoff bleef rustig doorrijden en hield de Françaises in de gaten. Ze kwam juichend over de streep, maar de vreugde duurde niet lang. "Eenmaal bij Frank zei hij dat ik misschien toch tweede was geworden met een punt verschil. Op het moment dat hij zegt: je staat niet eerste, dan komt het toch aan op een stukje mentale kracht: kan ik nog meer? Ik ben wel tot het gaatje gegaan, dus voor mijn gevoel had ik niet harder gekund. Maar uit ervaring weet ik dat als je het weet, kan je meer en doe je het gewoon. Het was een beetje miscommunicatie."
In afwachting van het resultaat stond Kerkhoff langs de boarding bij Fiers. Een flashback naar ruim een maand geleden, toen werd ze tot haar eigen verbazing als tweede van de wereld omgeroepen door de speaker in Barcelona. Nu bracht een Spaanse spreekstalmeester wederom het verlossende woord: goud voor Kerkhoff. "Ik was heel blij. Er stond toch best wat druk op. Zoveel mensen hebben tegen mij gezegd: je wordt Europees kampioen. Dat doet me eigenlijk niet zoveel, maar zelf heb ik zoiets van: ik ben tweede op het WK en degene voor mij is een Colombiaanse. Zij is er niet en het zou heel raar zijn als ik nu derde werd. Dat wil je gewoon niet."
Afsluiter
Met deze gouden plak, die Kerkhoff morgen krijgt omgehangen, sloot ze haar juniorentijdperk in stijl af. De Europese titel voelde extra fijn als steun en bedankje voor Westerhuis. "Ik kreeg gelijk een appje van onze fysio vanuit het ziekenhuis: 'Ramona is heel blij voor je en het gaat goed hier'", besluit Kerkhoff met een glimlach. Qualm had het moeilijk na de herstart en eindigde als achttiende.
Jason Suttels toonde bij de heren weer eens zijn overweldigende kunsten. In een koers vol aanvallen zat de Belgische wereldkampioen telkens attent mee en bouwde zo een comfortabele voorsprong op. Tot op de streep werd Suttels nog opgejaagd door puntensprokkelaars. De drie punten aldaar bezorgde hem het goud, voor de Italianen Matteo Barison en Riccardo Lorello. Halverwege de koers kwam Ivo de la Porte ten val, omdat hij bleef haken achter een vallende tegenstander. Mede dankzij inspanningen van Christian Haasjes kon De la Porte weer aansluiten bij het peloton. Het tweetal werd dertiende en veertiende.
Bij de senioren prolongeerden Daniel Niero en Francesca Lollobrigida hun Europese titels op de punten-afvalkoers. De Italianen domineerden beide races en bij de vrouwen werd het zelfs een clean sweep met zilver en brons voor Edda Paluzzi en Luisa Woolaway. Namens Nederland reed Anna van den Bos naar een verdienstelijke negende plaats. Maya de Jong en Berber Vonk vielen in een eerder stadium af. Bij de heren maakten de Portugees Diogo Marreiros en Patxi Peula uit Spanje het podium compleet. Ruurd Dijkstra en Jordy van Workum probeerden zich nog in de strijd te mengen, maar het mocht niet baten. Met ieder twee punten eindigden ze in de top-tien.
Neutralisatie
Voor de jeugd stond de puntenkoers op het programma. Al in de tweede ronde vond bij de jongens een massale valpartij plaats, waarbij Kayo Vos en Jorian ten Cate bij betrokken waren. De twee Nederlanders stonden razendsnel weer op de skates en konden de race voortzetten. De koers werd een ronde geneutraliseerd omdat Alessio Clementoni gewond in de bocht lag.
Nadat de Italiaan veilig op het middenterrein was, werd het tempo gelijk opgeschroefd. In een tactische race ging de titel naar Marco Lira uit Portugal, hij klopte de Italiaan Mattia Fioretti en Louis Colin uit Frankrijk. Stijn van de Bunt wist in het begin de grote opstopping te ontwijken, maar kwam later in de koers zelf ten val. Latere inspectie in het ziekenhuis leverde hem een arm in het gips op.
Bij de meisjes sleepte Fran Vanhoutte het goud binnen. De Belgische reed zonder ploeggenoten een sterke koers en bood stevig weerstand tegen de andere landentreintjes. Het zilver en brons gingen naar Sofia Saronni en Giorgia Corsini. In de slotfase van de wedstrijd zat Patricia Koot bij de uiteindelijke medaillewinnaars en belandde met drie punten net buiten het podium. Dinly Koster hield lang stand als knecht en werd uiteindelijk twintigste, Loes Busser eindigde op plek 24.
Klik hier voor de volledige uitslagen.
