Even maar, want dan springen de eerste gevallen rijdsters weer overeind, snel gevolgd door de rest. Een enkeling blijft liggen, de race wordt stilgelegd. Als de sportieve strijd weer wordt opgevat blijven drie dames aan de kant achter, gekwetst, gewond. 12 ronden verder beslecht Irene Schouten met overmacht het treffen en verlaat het strijdperk als overwinnaar.
Bij de heren het type slagveld waar je op hoopt, zonder bloedvergieten, met alleen sportieve slachtoffers. Het was een Nieuw-Zeelandse huurling die de strijd deed ontbranden en vanaf de openingsronde ten aanval trok. Die charge na charge uitvoerde en het peloton uit de loopgraven kreeg. Met nog geen 50 ronden op de klok was ruim de helft van de rijders al uit de strijd genomen. Een slagveld.
En toch, het was de ontketende kiwi nog lang niet genoeg. Bij iedere aanval trok hij wel mee ten strijde, beschikte over een vierde, een vijfde, een zesde, over een zevende adem. Pas toen hij diep in de finale het beslissende duel aanging, ging hij strijdend ten onder. Toch kon hij het zelf aangerichte slagveld met opgeheven hoofd verlaten. Hij had namelijk het publiek een overwinning geschonken.
Door: Johan Boef
