Hij had al twee goede dagen achter de rug op het World Cup kwalificatietoernooi, met twee negende plaatsen en persoonlijk records op de 500 en 1500 meter. En dat terwijl zijn beste afstand nog moest komen. "Vrienden en ploeggenoten begonnen al langzaam te prikken met: 'de 1000 meter is jouw afstand, als iemand het gaat doen ben jij het.' Je kunt die verwachting afstoten of omarmen", vervolgt hij.
Toch blijft de man uit Diepenveen naar eigen zeggen liever op de achtergrond. "Ik ben rustig gebleven, heb me gefocust op mijn taken en ben in het moment gebleven: ademhalen en randzaken negeren. Gelukkig startte ik al in rit vijf, dan ligt er nog geen druk van tijden van anderen."
Na de start vloog Esders over de baan, op weg naar alweer een persoonlijk record van 1.09,18. Alle klappen voelde raak, de bochten geweldig en het uitversnellen beter dan ooit, vertelt hij verbaasd. "Dit is dus hoe pieken voelt. Ik ben dat niet gewend, want normaal rijd ik heel constant."
Zenuwslopend
Na zijn razendsnelle kilometer begon het lange afwachten voor Esders, die met een top vijf notering zeker zou zijn van zijn wereldbekerdebuut. Vooral tijdens de laatste races kreeg hij het benauwd. "Mijn hartslag ging heel erg omhoog. Wanneer mannen als Dai Dai (Ntab) en Hein (Otterspeer) in de baan komen, weet je dat ze het kunnen gaan redden. Het was zenuwslopend en iedereen om me heen hield de tijdwaarneming in de gaten. Mijn ploeggenoten gingen juichen als ritten niet aan mijn tijd kwamen."
Al springend over het middenterrein van Thialf vierde Esders na de laatste bloedstollende race zijn allereerste World Cup-ticket. "Het is geweldig om te zien hoe blij je coaches dan voor je zijn. Als je vooraf naar zo'n startlijst kijkt denk je dat plaats zeven of acht misschien haalbaar moet zijn. Dat dit lukt is zo ontzettend mooi. Ik zal proberen om in Japan heel hard te schaatsen."
