In de series was het voor het eerst raak. Ter Haar werd bij het uitkomen van de bocht gevloerd en zocht even gedesillusioneerd naar zijn afgevallen bril. Het uitrijden van de race bracht hem echter zonder grote problemen toch naar de finalerace en ondanks een harde klap op zijn heup bleek de schade mee te vallen.
Met een mooi strijdplan trokken de Nederlandse heren daarna richting de finale. "Gary (Hekman, red.) zou zich het snot voor de ogen rijden voor mij. Hij reed echt heel goed, maar ja, toen viel ik. In de series viel ik natuurlijk ook, maar toen wist ik eigenlijk al dat ik door zou zijn. Na de valpartij in de finale stond ik direct 1-0 achter."
Of, valpartij? Eigenlijk bleef Ter Haar op miraculeuze wijze op de been. "Ik viel tegen de boarding aan en ik weet niet hoe het precies ging, maar kon uiteindelijk doorrijden."
Ondanks de flinke achterstand die hij bij het acrobatische optreden opliep, reed de 24-jarige inlineskater uit Zeewolde terug naar het peloton. "Het klinkt misschien gek, zo tussen de wereldtop, maar je probeert eigenlijk je benen te sparen. Je wilt rustig herstellen, maar dat is moeilijk als je probeert terug te komen naar voren."
Zuur
Ter Haar hield het nog rondenlang uit, maar kon zich uiteindelijk niet in de medaillestrijd mengen en viel af. Hij werd elfde. "Dat was zuur. Ik had het graag anders gezien."
"Gelukkig heb ik morgen weer een kans op de punten/afvalkoers", vervolgt hij. "Dan is het natuurlijk wel zaak om te zorgen dat dit niet nog een keer gebeurt." Hoe hij dat gaat doen? "Zorgen dat ik zover mogelijk voorin zit, dat is safe. In het midden of achterin vergroot je de kans om te vallen."
Na een vluchtig baalmoment is het dus tijd om vooruit te kijken naar de koers van maandag, waarop Ter Haar samen met Crispijn Ariëns van start mag. Of er weer voor hem gereden gaat worden, weet hij niet. Het strijdplan voor de finale moet namelijk nog worden besproken. "Maar ik moet eerst nog even door de series heen zien te komen", lacht Ter Haar.
"Het niveau is rete hoog hier. In de breedte zijn er zomaar twintig man die ontzettend goed zijn. De Colombianen en andere Zuid-Amerikaanse landen zijn heel goed. Zij staan op dit soort toernooien altijd op scherp." Of ze toch te verslaan zijn? "Zeker! Iedereen is te verslaan", luidt het volmondig.
Niet gewend
Ondanks de sportieve teleurstelling van de eerste WK-dag heeft Ter Haar wel kunnen genieten van de ambiance op de baan. "Het is te gek. Je rijdt hier een soort arena binnen en dat zijn we helemaal niet gewend in onze sport. Dat geeft echt een kick. Je hoort al die mensen en dat geeft een geweldig gevoel. Want, kijk nou eens rond: dit is perfect. Natuurlijk wil je dan ook laten zien wat je kan, maar gelukkig heb ik daar meerdere kansen voor", besluit hij met een lach.
Teruglezen wat er verder gebeurde op dag 1? Klik hier!
