"En dan is het bam! Ik stond op mijn afzetbeen en mijn voorste wiel werd geraakt. Dan kun je geen kant op", vertelt een teleurgestelde Hekman. Na zijn val leek hij nog even te overwegen keihard door te rijden, maar het kwaad was al geschied. "Als er vijf man ligt heb je misschien nog tijd om terug te komen, maar met twee lukt dat niet."
Ondanks dat Hekman zijn focus dit kampioenschap vooral op de marathonwedstrijd ligt en hij voor zichzelf op de weg vooral een knechtende rol zag weggelegd, deed hij vrijdag serieus mee om de koersprijzen. "We hadden eigenlijk niets afgesproken van tevoren. Het was niet 'Crispijn is kopman', of 'Gary is kopman'. We zouden gewoon aankijken wie het friste zou zijn voor de finale."
Door en door
De mannen skeeleren al samen sinds de juniorentijd en kennen elkaar door en door. Woorden zijn er dan ook niet nodig om tijdens de race over tactiek te communiceren. "Dat pak je meteen op. Crispijn ging vandaag al snel op kop rijden en dan weet ik dat ik de finale in moet zien te komen", vervolgt Hekman, die een kleine twintig ronden mocht profiteren van het kopwerk van Ariëns. "Ik zat echt lekker in de wedstrijd, en dan gebeurt dit."
Na de struikelpartij stond de man uit Gramsbergen snel weer op en vooralsnog lijken er geen grote kwetsuren die roet in het eten van de marathonwedstrijd kunnen gooien. "Daar was ik wel direct bang voor. Ik dacht meteen: oh nee, zondag! Ik moet nu even afwachten hoe het morgen gaat, maar hopelijk valt het mee en kan ik er met wat pijnstillers weer tegenaan."
Terwijl Hekman van het publiek langs de baan een warm applaus kreeg was de kwaadheid na de val van zijn gezicht te lezen. "Vallen is nooit leuk en het komt ook nooit goed uit. Het gaat mij dan niet om de pijn hoor, maar om de situatie", legt hij uit. "Ik voel me goed, de wielen zijn goed, alles is gewoon goed en dan wil je hem ook uitrijden."
Zondag marathondag
"Ik reed heel makkelijk richting de top tien en dat tegen zulke kleppers. Als ik op zo'n klein rondje al zo goed mee kan doen zit het met de vorm dus wel oké", besluit Hekman, die zijn zinnen dit WK op de marathontitel heeft gezet; een prijs die zijn kameraad Ariëns al eens wist te winnen, hij pakte in 2013 het goud.
"Met sommige ploeggenoten rijd je alleen in hetzelfde pak, maar wij zijn echt goede vrienden. Toen Crispijn zijn wereldtitel won, zaten we samen in tranen en als het andersom zo zou zijn, zou hij dat ook hebben. Het is heel mooi wanneer je het elkaar zo gunt."
