Mass start
Jan Blokhuijsen sprintte op de mass start overtuigend naar de winst, maar de uitslag direct na de finish verwees hem naar de tweede plaats. Het peloton bleek een ronde teveel te hebben gereden en daarom besloot de jury aanvankelijk om de doorkomst na zestien ronden aan te houden in plaats van de finish na zeventien ronden. Daardoor ging de Europese titel in eerste instantie naar de nietsvermoedende Lets Haralds Silovs, met Blokhuijsen als tweede en de Italiaan Andrea Giovannini als derde.
Nederland diende protest in tegen deze beslissing. Op het middenterrein werd langdurig overlegd en eindelijk mocht Blokhuijsen toch naar het podium om zijn gouden medaille op te halen. Simon Schouten sprokkelde tijdens de race zes sprintpunten en eindigde als vierde. De vooraf besproken tactiek pakte goed uit voor Nederland. Schouten ging een paar in de aanval en liet zich steeds terug halen. Vervolgens lanceerde hij Blokhuijsen voor de eindsprint.
De Italiaanse Francesca Lollobrigida ging er bij de dames met de titel vandoor. Ze bleef landgenote Francesca Bettrone voor. Vanessa Herzog uit Oostenrijk werd derde. In de eindsprint kon Carlijn Achtereekte net geen podiumplaats afdwingen. Ze kwam als vierde over de finish, maar belandde op basis van het aantal behaalde punten in de tussensprints op de achtste plek. Annouk van der Weijden, die halverwege de wedstrijd onderuit ging en daarna kansloos was voor de eindzege, eindigde met vijf sprintpunten op de vijfde plek.
Teamsprint
Op de teamsprint werden de Nederlandse mannen gediskwalificeerd vanwege een onreglementaire wissel. Hein Otterspeer, Koen Verweij en Michel Mulder, die zijn tweelingbroer Ronald verving, zetten in hun rit de tweede tijd op de klok (1.19,76). De jury besliste echter dat de overname tussen Mulder en Otterspeer niet correct was verlopen.
Rusland won het nieuwe onderdeel voor eigen publiek, Finland schoof door de diskwalificatie op van plek drie naar plek twee en de Poolse mannen kregen de bronzen medaille omgehangen. De drie Nederlanders begrepen niets van de beslissing. "Michel heeft een missertje aan het einde van de bocht, moet ik dan vol in de rem om netjes achter hem te blijven?", vroeg Otterspeer zich hardop af. "Dit slaat nergens op."
Bij Wit-Rusland, de tegenstander van Oranje, ging Eugeny Bolgov in de eerste ronde hard onderuit en bleef in eerste instantie roerloos liggen op het ijs. Hij werd per brancard van de baan gehaald. Hoewel officials na het ongeval de race leken af te vlaggen om eerste hulp te kunnen verlenen aan de Wit-Rus, bleef de Nederlandse tijd aanvankelijk staan.
Bij de dames deden slechts drie landen mee aan dit onderdeel. Namens Nederland stonden Mayon Kuipers, Sanneke de Neeling en Letitia de Jong aan de start. Rusland veroverde de Europese titel, voor Nederland en Noorwegen. "Van te voren was ik eigenlijk extra nerveus. Als je hier onderuit gaat of iets anders mis gaat, ziet het er wel heel idioot uit met drie deelnemende landen", zegt De Neeling lachend. Het dreigde nog bij te gebeuren door een missertje van Kuipers bij de start. "Dat was wel even schrikken, maar we pakten het snel weer op. Mayon kan zo'n race goed opzetten, dan kan ik lekker achter haar aan en Letitia kan blijven doorrijden tot de finish. Dit was ook een van onze betere tijden, zeker voor een laaglandbaan."
Ploegenachtervolging
De Nederlandse mannen veroverde goud op de ploegenachtervolging. Het gelegenheidstrio Marcel Bosker, Blokhuijsen en Schouten zette een tijd neer van 3.42,79. Het zilver ging naar Rusland (3.44,59) en Polen werd derde (3.52,60). "Ik heb mazzel met zulke teamgenoten. Zij hebben zich aangepast aan mij, ik was in dit geval de mindere rijder", vertelt Schouten. Als marathonman heeft hij de meeste moeite met een snelle opening. "Die verliep gelukkig goed, we openden niet te hard en vervolgens hebben we de ronden ook prima verdeeld."
Ook de vrouwenploeg pakte de Europese titel op de team pursuit. Marrit Leenstra, Lotte van Beek en Melissa Wijfje noteerden 2.59,34 en versloegen Duitsland in een rechtstreeks duel (3.01,88). Rusland behaalde brons in een tijd van (3.05,03). Tijdens de rit werd een extra wissel toegepast: Leenstra ging eerder van kop af waardoor Van Beek langer doorreed. "We zijn onderweg blijven communiceren en hebben het goed opgelost", zegt Wijfje tevreden. Het magere deelnemersveld van vijf landen deerde haar niet. "Zij zijn er niet, dus je weet ook niet hoe het dan was gegaan. Maar dit was een goede race en ik denk dat het anders ook wel een winnende tijd was geweest."
Leenstra voelde zich 's ochtends nog niet helemaal top, maar tijdens het inrijden ging het steeds beter. "Met de World Cup in Salt Lake City was Lotte niet helemaal fit, toen hebben we de wissel andersom gedaan en heb ik wat meer gereden. Je kijkt altijd wie het sterkste is."
Bekijk hier alle uitslagen.
