Met een grote glimlach op haar gezicht beklimt Clarissa van Maaren de treden van de Barthlehiembrug voor de huldiging. Een zilveren medaille was een heel grote verrassing, niet alleen voor het publiek maar ook voor haarzelf. "Dit is mijn derde seizoen en ik heb nog nooit podium gereden. Als je dan hier voor het eerst op het podium staat, is dat wel heel leuk", zegt Van Maaren.
En dat terwijl Van Maaren niet degene was waarvoor werd gereden binnen de ploeg. "Ik zat eigenlijk niet zo lekker in de wedstrijd en ook niet zo fris. We gingen met z'n drieën een trein opzetten voor de sprint. Maud (Wijtkamp) ging onderuit en we zouden die trein voor Jennienke (Kamphuis) aantrekken. Ik kwam achter Aggie (Walsma) te zitten, zij trok 'm echt vol door en toen ging ik er op het einde nog voorbij en kwam Lisa nog wel langs mij heen."
In een koers die werd gekenmerkt door veel aanvallen die op niets uitdraaide, kwam het uiteindelijk aan op een massasprint. Dat die sprint er zou komen, kwam niet als een verrassing. "Dat gebeurt meestal, vorig jaar toevallig niet. We hadden deze sprint al verwacht maar wilden wel mee zitten met de kopgroepen. Dat is wel aardig gelukt denk ik. Mooi dat we zo in de sprint mee kunnen doen als underdog ploegje."
De hoogste notering die de ploeg dit seizoen in de KPN Marathon Cup haalde, is twee keer plaats elf voor Wijtkamp. Waarvan ze een keer mee zat in een kopgroep met een ronde voorsprong op het peloton. "Als ik zeg dat ik in deze ploeg zit, weten veel mensen niet eens wat voor ploeg het is. Dan is het wel een verrassing dat ik nu tweede word. Lisa hadden veel mensen al opgeschreven, maar mij niet", lacht Van Maaren.
"Ik heb eigenlijk altijd gesprint. Afgelopen zomer ben ik nog derde geworden op het Nederlands kampioen over 100 meter op skeelers. Dus dit is wel even wat anders, ha. Maar blijkbaar ligt natuurijs me wel aardig. Het is goed ijs, zitten wel wat slechte stukken tussen. Van te voren hoorden we dat het heel slecht ijs was, maar het is echt wel goed."
Na deze podiumplek heeft Van Maaren de smaak te pakken en kijkt al uit naar de Alternatieve Elfstedentocht op woensdag. "Ik hoop niet dat het daadwerkelijk 10 graden wordt. Dat is niet mijn ding, ik moet wel een beetje kunnen glijden. Die tweehonderd kilometer is wel écht ver voor mij maar ik heb wel zin om weer te schaatsen."
