"Ik heb vandaag een van de betere racedagen uit mijn shorttrackcarrière gereden. Ik kan mezelf niks kwalijk nemen en met opgeheven hoofd neem ik afscheid", begint een tevreden Ter Mors, die zich na dit seizoen volledig zal toeleggen op de langebaan. De discipline waarop ze woensdag het olympisch goud op de 1000 meter veroverde. "Ik denk dat dit een heel mooie dag was, met goede races die ik tactisch goed heb gereden."
Ter Mors reed een sterke finalerit, waarin ze het overgrote deel van de race op medaillepositie doorbracht. "Ik blies mijn benen op", vertelt de 28-jarige Enschedese. Na een laatste inhaalactie zakte ze terug naar de vierde positie, terwijl de Zuid-Koreaanse topfavoriete Min Jeong Choi op dat moment buitenom met een prachtige inhaalactie naar voren snelde en daarmee het goud pakt.
Vanaf positie vijf kwam ook de Chinese Jinyu Li mee vooruit en legde beslag op het zilver. Kim Boutin uit Canada greep het brons. "Ik dacht wel even; dit gaat best goed. Maar je hebt natuurlijk wel in je hoofd dat er nog een stelletje Koreanen achter je zit. Ik probeerde nog te versnellen, maar het zat er gewoon niet in. Dit was het maximaal haalbare vandaag", aldus Ter Mors.
Genoten
Ondanks dat ze haar shorttrackcarrière zonder die zo gewenste olympische medaille moet afsluiten, heeft Ter Mors wel genoten van haar finalerace in een bomvolle Gangneung Ice Arena: "Het was heel cool toen ik de baan opging voor de finale. Je hoort het hele stadion dan schreeuwen, omdat die Koreanen natuurlijk ook het ijs op stappen. Misschien is dit wel de mooiste dag om je laatste race te rijden."
'Raar' vindt haar ploeggenote Suzanne Schulting het wel, dat Ter Mors volgende winter geen deel meer uit zal maken van de shorttrackploeg. "We weten het natuurlijk al heel lang, maar het is zo definitief nu." De dames troffen elkaar vandaag in de halve finale op de 1500 meter, tot ongenoegen van Schulting. Zij was Ter Mors liever een ritje later in de finale tegengekomen. "Het is best klote om met je teamgenoot in de halve finale te staan. Je weet hoe zij rijdt en zij weet dat ook van mij. We weten van elkaar dat we sterk zijn, maar je moet elkaar ook niet de baan uitrijden. Zo'n rit is echt heel lastig."
"Ik heb me niet ingehouden, hoor”, benadrukt ze snel. "Je gaat altijd voor je eigen kansen, maar als Jorien binnendoor komt, zal ik onbewust iets minder agressief naar links afzetten dan wanneer het een ander is."
Focus
Hoe Ter Mors die halve finale heeft beleefd? "Ergens had ik gehoopt dat ik Suzanne daar niet tegen zou komen. Het is altijd relaxter om niet bij elkaar in de rit te zitten. Gelukkig heb ik veel ervaring en is me dat al vaker overkomen. Ik focus me op mijn eigen race en doe in mijn achterhoofd net of Suzanne een Koreaan is. Dan ben je daar minder op gefocust. Bij je ploeggenoot wil je soms wat voorzichtiger doen, maar eigenlijk moet je gewoon vrijuit kunnen rijden."
Ter Mors won de halve finale, waar haar 20-jarige ploeggenote op plaats vier werd verwezen naar de B-finale. "Dat was wel even zuur, maar mijn beste afstand komt nog en dat is de 1000 meter", relativeert Schulting direct. "Jeroen (Otter, red.) zei het mooi tegen mij: liever een finale missen terwijl je benen goed voelden, dan wanneer je slechte benen hebt en het slecht gaat. In de trainingen gaat het hartstikke goed. Qua tactiek en beslissingen was ik vandaag niet goed genoeg, maar dat neemt niet weg dat mijn benen goed zijn."
Dat belooft dus heel wat voor de 1000 meter van donderdag? "Ik heb er superveel zin in. Ik geloof erin dat ik een medaille kan halen, maar het moet net op zijn plaats vallen. Ik hoop dat dat gebeurt en dan kunnen we daarna feesten in het Holland Heineken House."
Meer lezen over de Olympische Spelen? Klik hier!
